Definify.com
Definition 2024
բնություն
բնություն
Armenian
Noun
բնություն • (bnutʿyun) (traditional orthography spelling բնութիւն)
Declension
n-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| nominative | բնություն (bnutʿyun) | բնություններ (bnutʿyunner) | ||
| dative | բնության (bnutʿyan) | բնությունների, բնությանց** (bnutʿyunneri, bnutʿyancʿ**) | ||
| ablative | բնությունից (bnutʿyunicʿ) | բնություններից (bnutʿyunnericʿ) | ||
| instrumental | բնությամբ, բնությունով* (bnutʿyamb, bnutʿyunov*) | բնություններով (bnutʿyunnerov) | ||
| locative | բնությունում (bnutʿyunum) | բնություններում (bnutʿyunnerum) | ||
| definite forms | ||||
| nominative | բնությունը/բնությունն (bnutʿyunə/bnutʿyunn) | բնությունները/բնություններն (bnutʿyunnerə/bnutʿyunnern) | ||
| dative | բնությանը/բնությանն (bnutʿyanə/bnutʿyann) | բնություններին (bnutʿyunnerin) | ||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | բնությունս (bnutʿyuns) | բնություններս (bnutʿyunners) | ||
| dative | բնությանս (bnutʿyans) | բնություններիս, բնությանցս** (bnutʿyunneris, bnutʿyancʿs**) | ||
| ablative | բնությունիցս (bnutʿyunicʿs) | բնություններիցս (bnutʿyunnericʿs) | ||
| instrumental | բնությամբս, բնությունովս* (bnutʿyambs, bnutʿyunovs*) | բնություններովս (bnutʿyunnerovs) | ||
| locative | բնությունումս (bnutʿyunums) | բնություններումս (bnutʿyunnerums) | ||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | բնությունդ (bnutʿyund) | բնություններդ (bnutʿyunnerd) | ||
| dative | բնությանդ (bnutʿyand) | բնություններիդ, բնությանցդ** (bnutʿyunnerid, bnutʿyancʿd**) | ||
| ablative | բնությունիցդ (bnutʿyunicʿd) | բնություններիցդ (bnutʿyunnericʿd) | ||
| instrumental | բնությամբդ, բնությունովդ* (bnutʿyambd, bnutʿyunovd*) | բնություններովդ (bnutʿyunnerovd) | ||
| locative | բնությունումդ (bnutʿyunumd) | բնություններումդ (bnutʿyunnerumd) | ||
| *colloquial **dated | ||||