Definify.com
Definition 2024
ապացուցել
ապացուցել
Armenian
Verb
ապացուցել • (apacʿucʿel)
- to prove
Inflection
conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | ապացուցել (apacʿucʿel) | imperfective converb | ապացուցում (apacʿucʿum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | ապացուցվել (apacʿucʿvel) | simultaneous converb | ապացուցելիս (apacʿucʿelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | ապացուցել (apacʿucʿel) | ||||
| aorist stem | ապացուց- (apacʿucʿ-) | future converb I | ապացուցելու (apacʿucʿelu) | ||||
| resultative participle | ապացուցած (apacʿucʿac) | future converb II | ապացուցելիք (apacʿucʿelikʿ) | ||||
| subject participle | ապացուցող (apacʿucʿoł) | connegative converb | ապացուցի (apacʿucʿi) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | ապացուցում եմ (apacʿucʿum em) | ապացուցում ես (apacʿucʿum es) | ապացուցում է (apacʿucʿum ē) | ապացուցում ենք (apacʿucʿum enkʿ) | ապացուցում եք (apacʿucʿum ekʿ) | ապացուցում են (apacʿucʿum en) | |
| imperfect | ապացուցում էի (apacʿucʿum ēi) | ապացուցում էիր (apacʿucʿum ēir) | ապացուցում էր (apacʿucʿum ēr) | ապացուցում էինք (apacʿucʿum ēinkʿ) | ապացուցում էիք (apacʿucʿum ēikʿ) | ապացուցում էին (apacʿucʿum ēin) | |
| future | ապացուցելու եմ (apacʿucʿelu em) | ապացուցելու ես (apacʿucʿelu es) | ապացուցելու է (apacʿucʿelu ē) | ապացուցելու ենք (apacʿucʿelu enkʿ) | ապացուցելու եք (apacʿucʿelu ekʿ) | ապացուցելու են (apacʿucʿelu en) | |
| future perfect | ապացուցելու էի (apacʿucʿelu ēi) | ապացուցելու էիր (apacʿucʿelu ēir) | ապացուցելու էր (apacʿucʿelu ēr) | ապացուցելու էինք (apacʿucʿelu ēinkʿ) | ապացուցելու էիք (apacʿucʿelu ēikʿ) | ապացուցելու էին (apacʿucʿelu ēin) | |
| present perfect | ապացուցել եմ (apacʿucʿel em) | ապացուցել ես (apacʿucʿel es) | ապացուցել է (apacʿucʿel ē) | ապացուցել ենք (apacʿucʿel enkʿ) | ապացուցել եք (apacʿucʿel ekʿ) | ապացուցել են (apacʿucʿel en) | |
| pluperfect | ապացուցել էի (apacʿucʿel ēi) | ապացուցել էիր (apacʿucʿel ēir) | ապացուցել էր (apacʿucʿel ēr) | ապացուցել էինք (apacʿucʿel ēinkʿ) | ապացուցել էիք (apacʿucʿel ēikʿ) | ապացուցել էին (apacʿucʿel ēin) | |
| aorist | ապացուցեցի, ապացուցի* (apacʿucʿecʿi, apacʿucʿi*) | ապացուցեցիր, ապացուցիր* (apacʿucʿecʿir, apacʿucʿir*) | ապացուցեց (apacʿucʿecʿ) | ապացուցեցինք, ապացուցինք* (apacʿucʿecʿinkʿ, apacʿucʿinkʿ*) | ապացուցեցիք, ապացուցիք* (apacʿucʿecʿikʿ, apacʿucʿikʿ*) | ապացուցեցին, ապացուցին* (apacʿucʿecʿin, apacʿucʿin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | ապացուցեմ (apacʿucʿem) | ապացուցես (apacʿucʿes) | ապացուցի (apacʿucʿi) | ապացուցենք (apacʿucʿenkʿ) | ապացուցեք (apacʿucʿekʿ) | ապացուցեն (apacʿucʿen) | |
| future perfect | ապացուցեի (apacʿucʿei) | ապացուցեիր (apacʿucʿeir) | ապացուցեր (apacʿucʿer) | ապացուցեինք (apacʿucʿeinkʿ) | ապացուցեիք (apacʿucʿeikʿ) | ապացուցեին (apacʿucʿein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կապացուցեմ (kapacʿucʿem) | կապացուցես (kapacʿucʿes) | կապացուցի (kapacʿucʿi) | կապացուցենք (kapacʿucʿenkʿ) | կապացուցեք (kapacʿucʿekʿ) | կապացուցեն (kapacʿucʿen) | |
| future perfect | կապացուցեի (kapacʿucʿei) | կապացուցեիր (kapacʿucʿeir) | կապացուցեր (kapacʿucʿer) | կապացուցեինք (kapacʿucʿeinkʿ) | կապացուցեիք (kapacʿucʿeikʿ) | կապացուցեին (kapacʿucʿein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | ապացուցի՛ր, ապացուցի՛* (apacʿucʿír, apacʿucʿí*) | — | — | ապացուցե՛ք, ապացուցեցե՛ք** (apacʿucʿékʿ, apacʿucʿecʿékʿ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
negative conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | չապացուցել (čʿapacʿucʿel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| connegative converb | չապացուցի (čʿapacʿucʿi) | ||||||
| resultative participle | չապացուցած (čʿapacʿucʿac) | ||||||
| subject participle | չապացուցող (čʿapacʿucʿoł) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ ապացուցում (čʿem apacʿucʿum) | չես ապացուցում (čʿes apacʿucʿum) | չի ապացուցում (čʿi apacʿucʿum) | չենք ապացուցում (čʿenkʿ apacʿucʿum) | չեք ապացուցում (čʿekʿ apacʿucʿum) | չեն ապացուցում (čʿen apacʿucʿum) | |
| imperfect | չէի ապացուցում (čʿēi apacʿucʿum) | չէիր ապացուցում (čʿēir apacʿucʿum) | չէր ապացուցում (čʿēr apacʿucʿum) | չէինք ապացուցում (čʿēinkʿ apacʿucʿum) | չէիք ապացուցում (čʿēikʿ apacʿucʿum) | չէին ապացուցում (čʿēin apacʿucʿum) | |
| future | չեմ ապացուցելու (čʿem apacʿucʿelu) | չես ապացուցելու (čʿes apacʿucʿelu) | չի ապացուցելու (čʿi apacʿucʿelu) | չենք ապացուցելու (čʿenkʿ apacʿucʿelu) | չեք ապացուցելու (čʿekʿ apacʿucʿelu) | չեն ապացուցելու (čʿen apacʿucʿelu) | |
| future perfect | չէի ապացուցելու (čʿēi apacʿucʿelu) | չէիր ապացուցելու (čʿēir apacʿucʿelu) | չէր ապացուցելու (čʿēr apacʿucʿelu) | չէինք ապացուցելու (čʿēinkʿ apacʿucʿelu) | չէիք ապացուցելու (čʿēikʿ apacʿucʿelu) | չէին ապացուցելու (čʿēin apacʿucʿelu) | |
| present perfect | չեմ ապացուցել (čʿem apacʿucʿel) | չես ապացուցել (čʿes apacʿucʿel) | չի ապացուցել (čʿi apacʿucʿel) | չենք ապացուցել (čʿenkʿ apacʿucʿel) | չեք ապացուցել (čʿekʿ apacʿucʿel) | չեն ապացուցել (čʿen apacʿucʿel) | |
| pluperfect | չէի ապացուցել (čʿēi apacʿucʿel) | չէիր ապացուցել (čʿēir apacʿucʿel) | չէր ապացուցել (čʿēr apacʿucʿel) | չէինք ապացուցել (čʿēinkʿ apacʿucʿel) | չէիք ապացուցել (čʿēikʿ apacʿucʿel) | չէին ապացուցել (čʿēin apacʿucʿel) | |
| aorist | չապացուցեցի, չապացուցի* (čʿapacʿucʿecʿi, čʿapacʿucʿi*) | չապացուցեցիր, չապացուցիր* (čʿapacʿucʿecʿir, čʿapacʿucʿir*) | չապացուցեց (čʿapacʿucʿecʿ) | չապացուցեցինք, չապացուցինք* (čʿapacʿucʿecʿinkʿ, čʿapacʿucʿinkʿ*) | չապացուցեցիք, չապացուցիք* (čʿapacʿucʿecʿikʿ, čʿapacʿucʿikʿ*) | չապացուցեցին, չապացուցին* (čʿapacʿucʿecʿin, čʿapacʿucʿin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չապացուցեմ (čʿapacʿucʿem) | չապացուցես (čʿapacʿucʿes) | չապացուցի (čʿapacʿucʿi) | չապացուցենք (čʿapacʿucʿenkʿ) | չապացուցեք (čʿapacʿucʿekʿ) | չապացուցեն (čʿapacʿucʿen) | |
| future perfect | չապացուցեի (čʿapacʿucʿei) | չապացուցեիր (čʿapacʿucʿeir) | չապացուցեր (čʿapacʿucʿer) | չապացուցեինք (čʿapacʿucʿeinkʿ) | չապացուցեիք (čʿapacʿucʿeikʿ) | չապացուցեին (čʿapacʿucʿein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ ապացուցի (čʿem apacʿucʿi) | չես ապացուցի (čʿes apacʿucʿi) | չի ապացուցի (čʿi apacʿucʿi) | չենք ապացուցի (čʿenkʿ apacʿucʿi) | չեք ապացուցի (čʿekʿ apacʿucʿi) | չեն ապացուցի (čʿen apacʿucʿi) | |
| future perfect | չէի ապացուցի (čʿēi apacʿucʿi) | չէիր ապացուցի (čʿēir apacʿucʿi) | չէր ապացուցի (čʿēr apacʿucʿi) | չէինք ապացուցի (čʿēinkʿ apacʿucʿi) | չէիք ապացուցի (čʿēikʿ apacʿucʿi) | չէին ապացուցի (čʿēin apacʿucʿi) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ ապացուցիր, մի՛ ապացուցի* (mí apacʿucʿir, mí apacʿucʿi*) | — | — | մի՛ ապացուցեք, մի՛ ապացուցեցեք** (mí apacʿucʿekʿ, mí apacʿucʿecʿekʿ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | ապացուցել (apacʿucʿel) | |||
| dative | ապացուցելու (apacʿucʿelu) | |||
| ablative | ապացուցելուց (apacʿucʿelucʿ) | |||
| instrumental | ապացուցելով (apacʿucʿelov) | |||
| locative | ապացուցելում (apacʿucʿelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | ապացուցելը/ապացուցելն (apacʿucʿelə/apacʿucʿeln) | |||
| dative | ապացուցելուն (apacʿucʿelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | ապացուցելս (apacʿucʿels) | |||
| dative | ապացուցելուս (apacʿucʿelus) | |||
| ablative | ապացուցելուցս (apacʿucʿelucʿs) | |||
| instrumental | ապացուցելովս (apacʿucʿelovs) | |||
| locative | ապացուցելումս (apacʿucʿelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | ապացուցելդ (apacʿucʿeld) | |||
| dative | ապացուցելուդ (apacʿucʿelud) | |||
| ablative | ապացուցելուցդ (apacʿucʿelucʿd) | |||
| instrumental | ապացուցելովդ (apacʿucʿelovd) | |||
| locative | ապացուցելումդ (apacʿucʿelumd) | |||