Definify.com

Definition 2024


ակն

ակն

See also: -ակն

Armenian

Noun

ակն (akn)

  1. (archaic) eye
  2. (archaic) Alternative form of ակ (ak)

Declension

Synonyms

Derived terms

  • ակնաբույժ (aknabuyž)
  • ակնապիշ (aknapiš)
  • ակնդետ (akndet)
  • ակնոց (aknocʿ)

Old Armenian

Etymology

Ultimately from Proto-Indo-European *h₃ekʷ- (eye). The exact route of derivation is disputed. Martirosyan proposes derivation from Proto-Armenian *ak(k)n, from *akʰkon, from *akʰ-, from Proto-Indo-European *h₃kʷ-, for the suffix comparing -կն (-kn) and Ancient Greek ὄκκον (ókkon). Other senses are formed by various associations with "eye".

Noun

ակն (akn)

  1. eye
    յակն անկանելyakn ankanel ― to be noticed, appear
    ակն արկանելakn arkanel ― to cast eyes upon
    յակն արկանելyakn arkanel ― to show; to review, to read
    զակն արկանելzakn arkanel ― to despise, turn away
    յակն առնուլyakn aṙnul ― to like; to have an eye to, watch, take care of
    ակն ածելakn acel ― to venerate, respect; to take care of
    ակն առնուլakn aṙnul ― to show a respect of persons; to be partial
    ակն դնելakn dnel ― to desire, look with desire
    յակն գալyakn gal ― to appear, come into sight
    ակն տալakn tal ― to look, watch
    ընդ ակն խոցելənd akn xocʿel ― to break the heart
    զակամբ գալzakamb gal ― to cloud the eyes
    առ ական դիպելaṙ akan dipel ― to meet, bump into, see by accident
    ընդ ակամբ հայիլənd akamb hayil ― to scowl, look surly at, sulk
    ընդ ակամբ ակնարկելənd akamb aknarkel ― to scowl
    յականէ յանուանէyakanē yanuanē ― by name, specially, expressly
    յական թօթափելyakan tʿōtʿapʿel ― in the twinkling of an eye, instantaneously
    ակն յայտնի, ակն յանդիմանakn yaytni, akn yandiman ― in presence of, visibly, openly
    առ ականէaṙ akanē ― ostentatiously
    ակն ի խոնարհakn i xonarh ― quite confused
    կորովաբիբ ակնkorovabib akn ― Argus-eyed, piercing eye
    ակն կառուցեալ հայելakn kaṙucʿeal hayel ― to look fixedly
    ակն ընդ ական, ատամն ընդ ատամանakn ənd akan, atamn ənd atamaneye for an eye, a tooth for a tooth
    ակն լուսոյ, ակն տուընջեան, ակն արեւուakn lusoy, akn tuənǰean, akn arewu ― the sun, the eye of the sun

Declension

Usage notes

The word was used only in singular and referred to one eye. For plural աչք (ačʿkʿ) was used.

Related terms

Descendants

Noun

ակն (akn)

  1. hope, expectation
    ակն ունելakn unel ― to hope, to expect
  2. hole, ditch
    ակն ուռկանիakn uṙkani ― hole of a fishing net
    ակն տապարիakn tapari ― the orifice of the hatchet, axe
    ակն գերեզմանիakn gerezmani ― grave, tomb
    ական հատանելakan hatanel ― to mine, to dig a pit, to bore a wall
  3. spring, source, origin of water
  4. bud, germ
  5. the central point of the bars of a cross
  6. precious stone, jewel, gem
    ակն վանիakn vani ― rock crystal
    բազմագունի ակնbazmaguni akn ― succinum (yellow amber)
  7. type of a sea mollusk
  8. measure

Declension

Synonyms

Derived terms

Descendants

References

  • Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), ակն”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935
  • Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), ակն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), ակն”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Martirosyan, Hrach (2010), “akn”, in Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden, Boston: Brill, page 22