Definify.com
Definition 2025
укореняться
укореняться
Russian
Verb
укореня́ться • (ukorenjátʹsja) impf (perfective укорени́ться)
- to root itself, take/strike root
- to get implanted, take/strike root
- passive of укореня́ть (ukorenjátʹ)
Conjugation
Conjugation of укореня́ться (class 1a imperfective reflexive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | укореня́ться ukorenjátʹsja |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | укореня́ющийся ukorenjájuščijsja |
укореня́вшийся ukorenjávšijsja |
| passive | — | — |
| adverbial | укореня́ясь ukorenjájasʹ |
укореня́вшись ukorenjávšisʹ |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | укореня́юсь ukorenjájusʹ |
бу́ду укореня́ться búdu ukorenjátʹsja |
| 2nd singular (ты) | укореня́ешься ukorenjáješʹsja |
бу́дешь укореня́ться búdešʹ ukorenjátʹsja |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | укореня́ется ukorenjájetsja |
бу́дет укореня́ться búdet ukorenjátʹsja |
| 1st plural (мы) | укореня́емся ukorenjájemsja |
бу́дем укореня́ться búdem ukorenjátʹsja |
| 2nd plural (вы) | укореня́етесь ukorenjájetesʹ |
бу́дете укореня́ться búdete ukorenjátʹsja |
| 3rd plural (они́) | укореня́ются ukorenjájutsja |
бу́дут укореня́ться búdut ukorenjátʹsja |
| imperative | singular | plural |
| укореня́йся ukorenjájsja |
укореня́йтесь ukorenjájtesʹ |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | укореня́лся ukorenjálsja |
укореня́лись ukorenjálisʹ |
| feminine (я/ты/она́) | укореня́лась ukorenjálasʹ |
|
| neuter (оно́) | укореня́лось ukorenjálosʹ |
|
Related terms
- укореня́ть impf (ukorenjátʹ), укорени́ть pf (ukorenítʹ)
- укорене́ние (ukorenénije)
- укорени́вшийся (ukorenívšijsja)
- ко́рень (kórenʹ), корнево́й (kornevój)
- коре́нья (korénʹja)
- коренно́й (korennój)