Definify.com
Definition 2025
спугнуть
спугнуть
Russian
Verb
спугну́ть • (spugnútʹ) pf (imperfective спу́гивать)
Conjugation
Conjugation of спугну́ть (class 3b perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | спугну́ть spugnútʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | спугну́вший spugnúvšij |
| passive | — | спу́гнутый spúgnutyj |
| adverbial | — | спугну́в spugnúv, спугну́вши spugnúvši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | спугну́ spugnú |
| 2nd singular (ты) | — | спугнёшь spugnjóšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | спугнёт spugnjót |
| 1st plural (мы) | — | спугнём spugnjóm |
| 2nd plural (вы) | — | спугнёте spugnjóte |
| 3rd plural (они́) | — | спугну́т spugnút |
| imperative | singular | plural |
| спугни́ spugní |
спугни́те spugníte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | спугну́л spugnúl |
спугну́ли spugnúli |
| feminine (я/ты/она́) | спугну́ла spugnúla |
|
| neuter (оно́) | спугну́ло spugnúlo |
|