Definify.com
Definition 2025
спугивать
спугивать
Russian
Verb
спу́гивать • (spúgivatʹ) impf (perfective спугну́ть)
Conjugation
Conjugation of спу́гивать (class 1a imperfective transitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | спу́гивать spúgivatʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | спу́гивающий spúgivajuščij |
спу́гивавший spúgivavšij |
| passive | спу́гиваемый spúgivajemyj |
— |
| adverbial | спу́гивая spúgivaja |
спу́гивав spúgivav, спу́гивавши spúgivavši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | спу́гиваю spúgivaju |
бу́ду спу́гивать búdu spúgivatʹ |
| 2nd singular (ты) | спу́гиваешь spúgivaješʹ |
бу́дешь спу́гивать búdešʹ spúgivatʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | спу́гивает spúgivajet |
бу́дет спу́гивать búdet spúgivatʹ |
| 1st plural (мы) | спу́гиваем spúgivajem |
бу́дем спу́гивать búdem spúgivatʹ |
| 2nd plural (вы) | спу́гиваете spúgivajete |
бу́дете спу́гивать búdete spúgivatʹ |
| 3rd plural (они́) | спу́гивают spúgivajut |
бу́дут спу́гивать búdut spúgivatʹ |
| imperative | singular | plural |
| спу́гивай spúgivaj |
спу́гивайте spúgivajte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | спу́гивал spúgival |
спу́гивали spúgivali |
| feminine (я/ты/она́) | спу́гивала spúgivala |
|
| neuter (оно́) | спу́гивало spúgivalo |
|