Definify.com
Definition 2025
согрешить
согрешить
Russian
Verb
согреши́ть • (sogrešítʹ) pf (imperfective греши́ть)
- to sin (to commit a sin)
Conjugation
Conjugation of согреши́ть (class 4b perfective intransitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | согреши́ть sogrešítʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | согреши́вший sogrešívšij |
| passive | — | — |
| adverbial | — | согреши́в sogrešív, согреши́вши sogrešívši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | согрешу́ sogrešú |
| 2nd singular (ты) | — | согреши́шь sogrešíšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | согреши́т sogrešít |
| 1st plural (мы) | — | согреши́м sogreším |
| 2nd plural (вы) | — | согреши́те sogrešíte |
| 3rd plural (они́) | — | согреша́т sogrešát |
| imperative | singular | plural |
| согреши́ sogreší |
согреши́те sogrešíte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | согреши́л sogrešíl |
согреши́ли sogrešíli |
| feminine (я/ты/она́) | согреши́ла sogrešíla |
|
| neuter (оно́) | согреши́ло sogrešílo |
|