Definify.com
Definition 2025
ранить
ранить
Russian
Verb
ра́нить • (ránitʹ) impf, pf
Conjugation
Conjugation of ра́нить (class 4a imperfective transitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | ра́нить ránitʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | ра́нящий ránjaščij |
ра́нивший ránivšij |
| passive | ра́нимый ránimyj |
ра́ненный ránennyj |
| adverbial | ра́ня ránja |
ра́нив rániv, ра́нивши ránivši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | ра́ню ránju |
бу́ду ра́нить búdu ránitʹ |
| 2nd singular (ты) | ра́нишь ránišʹ |
бу́дешь ра́нить búdešʹ ránitʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | ра́нит ránit |
бу́дет ра́нить búdet ránitʹ |
| 1st plural (мы) | ра́ним ránim |
бу́дем ра́нить búdem ránitʹ |
| 2nd plural (вы) | ра́ните ránite |
бу́дете ра́нить búdete ránitʹ |
| 3rd plural (они́) | ра́нят ránjat |
бу́дут ра́нить búdut ránitʹ |
| imperative | singular | plural |
| ра́нь ránʹ |
ра́ньте ránʹte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | ра́нил ránil |
ра́нили ránili |
| feminine (я/ты/она́) | ра́нила ránila |
|
| neuter (оно́) | ра́нило ránilo |
|
or
Conjugation of ра́нить (class 4a perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | ра́нить ránitʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | ра́нивший ránivšij |
| passive | — | ра́ненный ránennyj |
| adverbial | — | ра́нив rániv, ра́нивши ránivši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | ра́ню ránju |
| 2nd singular (ты) | — | ра́нишь ránišʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | ра́нит ránit |
| 1st plural (мы) | — | ра́ним ránim |
| 2nd plural (вы) | — | ра́ните ránite |
| 3rd plural (они́) | — | ра́нят ránjat |
| imperative | singular | plural |
| ра́нь ránʹ |
ра́ньте ránʹte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | ра́нил ránil |
ра́нили ránili |
| feminine (я/ты/она́) | ра́нила ránila |
|
| neuter (оно́) | ра́нило ránilo |
|
Derived terms
|
imperfective
|
perfective
|