Definify.com
Definition 2025
разрешить
разрешить
Russian
Verb
разреши́ть • (razrešítʹ) pf (imperfective разреша́ть)
Conjugation
Conjugation of разреши́ть (class 4b perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | разреши́ть razrešítʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | разреши́вший razrešívšij |
| passive | — | разрешённый razrešónnyj |
| adverbial | — | разреши́в razrešív, разреши́вши razrešívši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | разрешу́ razrešú |
| 2nd singular (ты) | — | разреши́шь razrešíšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | разреши́т razrešít |
| 1st plural (мы) | — | разреши́м razreším |
| 2nd plural (вы) | — | разреши́те razrešíte |
| 3rd plural (они́) | — | разреша́т razrešát |
| imperative | singular | plural |
| разреши́ razreší |
разреши́те razrešíte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | разреши́л razrešíl |
разреши́ли razrešíli |
| feminine (я/ты/она́) | разреши́ла razrešíla |
|
| neuter (оно́) | разреши́ло razrešílo |
|
Related terms
- реши́ть (rešítʹ)
- разрешиться (razrešitʹsja), разрешаться (razrešatʹsja)