Definify.com

Definition 2024

палічы́ць • ‎(paličýc’) ‎(perfective, imperfective лічыць)

Conjugation of палічыць

perfective aspect
infinitive	палічы́ць (paličýcʹ)
adverbial	present tense	past tense
	—	палічы́ўшы (paličýŭšy)
	present tense	future tense
1st singular (я ‎(ja))	—	палічу́ (paličú)
2nd singular (ты ‎(ty))	—	палі́чыш (palíčyš)
3rd singular (ён ‎(jón)/яна́ ‎(janá)/яно́ ‎(janó))	—	палі́чыць (palíčycʹ)
1st plural (мы ‎(my))	—	палі́чым (palíčym)
2nd plural (вы ‎(vy))	—	палі́чыце (palíčycje)
3rd plural (яны́ ‎(janý))	—	палі́чаць (palíčacʹ)
imperative	singular	plural
	палічы́ (paličý)	палічы́це (paličýcje)
past tense	singular	plural (мы ‎(my), вы ‎(vy), яны́ ‎(janý))
masculine (я ‎(ja), ты ‎(ty), ён ‎(jón))	палічы́ў (paličýŭ)	палічы́лі (paličýli)
feminine (я ‎(ja), ты ‎(ty), яна́ ‎(janá))	палічы́ла (paličýla)
neuter (яно́ ‎(janó))	палічы́ла (paličýla)