Definify.com
Definition 2025
отчеканить
отчеканить
Russian
Verb
отчека́нить • (otčekánitʹ) pf (imperfective чека́нить or отчека́нивать)
- to mint, coin
- (engineering) to chase, caulk
Conjugation
Conjugation of отчека́нить (class 4a perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | отчека́нить otčekánitʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | отчека́нивший otčekánivšij |
| passive | — | отчека́ненный otčekánennyj |
| adverbial | — | отчека́нив otčekániv, отчека́нивши otčekánivši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | отчека́ню otčekánju |
| 2nd singular (ты) | — | отчека́нишь otčekánišʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | отчека́нит otčekánit |
| 1st plural (мы) | — | отчека́ним otčekánim |
| 2nd plural (вы) | — | отчека́ните otčekánite |
| 3rd plural (они́) | — | отчека́нят otčekánjat |
| imperative | singular | plural |
| отчека́нь otčekánʹ |
отчека́ньте otčekánʹte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | отчека́нил otčekánil |
отчека́нили otčekánili |
| feminine (я/ты/она́) | отчека́нила otčekánila |
|
| neuter (оно́) | отчека́нило otčekánilo |
|
Related terms
- чека́н (čekán), чека́нный (čekánnyj)
- чека́нка (čekánka)