Definify.com
Definition 2025
отнести
отнести
Russian
Verb
отнести́ • (otnestí) pf (imperfective относи́ть)
Conjugation
Conjugation of отнести́ (class 7b/b⑨ perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | отнести́ otnestí |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | отнёсший otnjósšij |
| passive | — | отнесённый otnesjónnyj |
| adverbial | — | отнеся́ otnesjá, отнёсши1 otnjósši1 |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | отнесу́ otnesú |
| 2nd singular (ты) | — | отнесёшь otnesjóšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | отнесёт otnesjót |
| 1st plural (мы) | — | отнесём otnesjóm |
| 2nd plural (вы) | — | отнесёте otnesjóte |
| 3rd plural (они́) | — | отнесу́т otnesút |
| imperative | singular | plural |
| отнеси́ otnesí |
отнеси́те otnesíte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | отнёс otnjós |
отнесли́ otneslí |
| feminine (я/ты/она́) | отнесла́ otneslá |
|
| neuter (оно́) | отнесло́ otnesló |
|
Derived terms
- отнести́сь (otnestísʹ)