Definify.com
Definition 2025
отжигать
отжигать
Russian
Verb
отжига́ть • (otžigátʹ) impf (perfective отже́чь)
- to anneal
Conjugation
Conjugation of отжига́ть (class 1a imperfective transitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | отжига́ть otžigátʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | отжига́ющий otžigájuščij |
отжига́вший otžigávšij |
| passive | отжига́емый otžigájemyj |
— |
| adverbial | отжига́я otžigája |
отжига́в otžigáv, отжига́вши otžigávši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | отжига́ю otžigáju |
бу́ду отжига́ть búdu otžigátʹ |
| 2nd singular (ты) | отжига́ешь otžigáješʹ |
бу́дешь отжига́ть búdešʹ otžigátʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | отжига́ет otžigájet |
бу́дет отжига́ть búdet otžigátʹ |
| 1st plural (мы) | отжига́ем otžigájem |
бу́дем отжига́ть búdem otžigátʹ |
| 2nd plural (вы) | отжига́ете otžigájete |
бу́дете отжига́ть búdete otžigátʹ |
| 3rd plural (они́) | отжига́ют otžigájut |
бу́дут отжига́ть búdut otžigátʹ |
| imperative | singular | plural |
| отжига́й otžigáj |
отжига́йте otžigájte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | отжига́л otžigál |
отжига́ли otžigáli |
| feminine (я/ты/она́) | отжига́ла otžigála |
|
| neuter (оно́) | отжига́ло otžigálo |
|
Related terms
- отжигание (otžiganije)
- о́тжиг (ótžig)