Definify.com
Definition 2025
обнаружить
обнаружить
Russian
Verb
обнару́жить • (obnarúžitʹ) pf (imperfective обнару́живать)
Conjugation
Conjugation of обнару́жить (class 4a perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | обнару́жить obnarúžitʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | обнару́живший obnarúživšij |
| passive | — | обнару́женный obnarúžennyj |
| adverbial | — | обнару́жив obnarúživ, обнару́живши obnarúživši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | обнару́жу obnarúžu |
| 2nd singular (ты) | — | обнару́жишь obnarúžišʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | обнару́жит obnarúžit |
| 1st plural (мы) | — | обнару́жим obnarúžim |
| 2nd plural (вы) | — | обнару́жите obnarúžite |
| 3rd plural (они́) | — | обнару́жат obnarúžat |
| imperative | singular | plural |
| обнару́жь obnarúžʹ |
обнару́жьте obnarúžʹte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | обнару́жил obnarúžil |
обнару́жили obnarúžili |
| feminine (я/ты/она́) | обнару́жила obnarúžila |
|
| neuter (оно́) | обнару́жило obnarúžilo |
|
Related terms
- обнаруже́ние n (obnaružénije)
- нару́жность f (narúžnostʹ)
- нару́жка f (narúžka)