Definify.com
Definition 2024
лапа
лапа
Macedonian
Verb
лапа • (lapa) impf
- (transitive) to eat gluttonously, gobble
- (transitive) to place in one's mouth
- (transitive) to make out with
Conjugation
Conjugation of лапа (imperfective, present in -а)
| л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
|---|---|---|---|---|
| masculine | лапал | — | adjectival partc. | лапан |
| feminine | лапала | — | adverbial partc. | лапајќи |
| neuter | лапало | — | verbal noun | лапање |
| plural | лапале | — | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |
| 1st singular | лапам | лапав | — | — |
| 2nd singular | лапаш | лапаше | — | лапај |
| 3rd singular | лапа | лапаше | — | — |
| 1st plural | лапаме | лапавме | — | — |
| 2nd plural | лапате | лапавте | — | лапајте |
| 3rd plural | лапаат | лапаа | — | — |
| Compound tenses | ||||
| perfect | сум лапал | present of сум + imperfect л-participle | ||
| pluperfect | бев лапал | imperfect of сум + imperfect л-participle | ||
| future | ќе лапам | ќе + present | ||
| future in the past | ќе лапав | ќе + imperfect | ||
| future reported | ќе сум лапал | ќе + imperfect л-participle | ||
| conditional | би лапал | би + imperfect л-participle | ||
Etymology 2
From Proto-Slavic *lapa. Cognate with Russian лапа (lapa), Polish łapa.
Noun
лапа • (lapa) f
Etymology 3
Possibly from Ottoman Turkish. Cognate with Turkish lapa, Greek λαπάς (lapás).
Noun
лапа • (lapa) f