Definify.com
Definition 2025
запретить
запретить
Russian
Verb
запрети́ть • (zapretítʹ) pf (imperfective запреща́ть)
Conjugation
Conjugation of запрети́ть (class 4b(-щ-) perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | запрети́ть zapretítʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | запрети́вший zapretívšij |
| passive | — | запрещённый zapreščónnyj |
| adverbial | — | запрети́в zapretív, запрети́вши zapretívši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | запрещу́ zapreščú |
| 2nd singular (ты) | — | запрети́шь zapretíšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | запрети́т zapretít |
| 1st plural (мы) | — | запрети́м zapretím |
| 2nd plural (вы) | — | запрети́те zapretíte |
| 3rd plural (они́) | — | запретя́т zapretját |
| imperative | singular | plural |
| запрети́ zapretí |
запрети́те zapretíte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | запрети́л zapretíl |
запрети́ли zapretíli |
| feminine (я/ты/она́) | запрети́ла zapretíla |
|
| neuter (оно́) | запрети́ло zapretílo |
|
Antonyms
- позво́лить (pozvólitʹ)
- разреши́ть (razrešítʹ)
Related terms
- запре́т (zaprét)
- запре́тный (zaprétnyj)
- запреще́ние (zapreščénije)