Definify.com

Definition 2024

τάσσω

Ancient Greek

Alternative forms

τάττω ‎(táttō) (Attic)

Verb

τάσσω • ‎(tássō) future: τάξω aorist: ἔταξα perfect active: τέταχα perfect mediopassive: τέταγμαι aorist passive: ἐτάχθην, ἐτάγην

I arrange, put in order
(military) I arrange soldiers, array, marshal
(passive) I fall in, form up
I post, station
I appoint, assign
I undertake
I order, command
I assess payments
I agree upon
I impose punishments, laws

Inflection

Present: τάσσω, τάσσομαι

number		singular			dual		plural
present		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τάσσω	τάσσεις	τάσσει	τάσσετον	τάσσετον	τάσσομεν	τάσσετε	τάσσουσῐ(ν)
	subjunctive	τάσσω	τάσσῃς	τάσσῃ	τάσσητον	τάσσητον	τάσσωμεν	τάσσητε	τάσσωσῐ(ν)
	optative	τάσσοιμῐ	τάσσοις	τάσσοι	τάσσοιτον	τασσοίτην	τάσσοιμεν	τάσσοιτε	τάσσοιεν
	imperative		τάσσε	τασσέτω	τάσσετον	τασσέτων		τάσσετε	τασσόντων
middle/ passive	indicative	τάσσομαι	τάσσει/ τάσσῃ	τάσσεται	τάσσεσθον	τάσσεσθον	τασσόμεθᾰ	τάσσεσθε	τάσσονται
	subjunctive	τάσσωμαι	τάσσῃ	τάσσηται	τάσσησθον	τάσσησθον	τασσώμεθᾰ	τάσσησθε	τάσσωνται
	optative	τασσοίμην	τάσσοιο	τάσσοιτο	τάσσοισθον	τασσοίσθην	τασσοίμεθᾰ	τάσσοισθε	τάσσοιντο
	imperative		τάσσου	τασσέσθω	τάσσεσθον	τασσέσθων		τάσσεσθε	τασσέσθων
		active				middle/passive
infinitive		τάσσειν				τάσσεσθαι
participle		τάσσων , τάσσουσᾰ , τάσσον				τασσόμενος , τασσομένη , τασσόμενον

Imperfect: ἔτασσον, ἐτασσόμην

number		singular			dual		plural
imperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔτασσον	ἔτασσες	ἔτασσε	ἐτάσσετον	ἐτασσέτην	ἐτάσσομεν	ἐτάσσετε	ἔτασσον
middle/ passive	indicative	ἐτασσόμην	ἐτάσσου	ἐτάσσετο	ἐτάσσεσθον	ἐτασσέσθην	ἐτασσόμεθᾰ	ἐτάσσεσθε	ἐτάσσοντο

Future: τάξω, τάξομαι, ταχθήσομαι

number		singular			dual		plural
future		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τάξω	τάξεις	τάξει	τάξετον	τάξετον	τάξομεν	τάξετε	τάξουσῐ(ν)
active	optative	τάξοιμῐ	τάξοις	τάξοι	τάξοιτον	ταξοίτην	τάξοιμεν	τάξοιτε	τάξοιεν
middle	indicative	τάξομαι	τάξει/ τάξῃ	τάξεται	τάξεσθον	τάξεσθον	ταξόμεθᾰ	τάξεσθε	τάξονται
middle	optative	ταξοίμην	τάξοιο	τάξοιτο	τάξοισθον	ταξοίσθην	ταξοίμεθᾰ	τάξοισθε	τάξοιντο
passive	indicative	ταχθήσομαι	ταχθήσει/ ταχθήσῃ	ταχθήσεται	ταχθήσεσθον	ταχθήσεσθον	ταχθησόμεθᾰ	ταχθήσεσθε	ταχθήσονται
passive	optative	ταχθησοίμην	ταχθήσοιο	ταχθήσοιτο	ταχθήσοισθον	ταχθησοίσθην	ταχθησοίμεθᾰ	ταχθήσοισθε	ταχθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		τάξειν			τάξεσθαι		ταχθήσεσθαι
participle		τάξων , τάξουσᾰ , τάξον			ταξόμενος , ταξομένη , ταξόμενον		ταχθησόμενος , ταχθησομένη , ταχθησόμενον

Future: ταγήσομαι

number		singular			dual		plural
future		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ταγήσομαι	ταγήσει/ ταγήσῃ	ταγήσεται	ταγήσεσθον	ταγήσεσθον	ταγησόμεθᾰ	ταγήσεσθε	ταγήσονται
passive	optative	ταγησοίμην	ταγήσοιο	ταγήσοιτο	ταγήσοισθον	ταγησοίσθην	ταγησοίμεθᾰ	ταγήσοισθε	ταγήσοιντο
		infinitive				participle
		ταγήσεσθαι				ταγησόμενος , ταγησομένη , ταγησόμενον

Aorist: ἔταξα, ἐταξάμην, ἐτάχθην

number		singular			dual		plural
aorist		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔταξα	ἔταξας	ἔταξε	ἐτάξατον	ἐταξάτην	ἐτάξαμεν	ἐτάξατε	ἔταξαν
	subjunctive	τάξω	τάξῃς	τάξῃ	τάξητον	τάξητον	τάξωμεν	τάξητε	τάξωσῐ(ν)
	optative	τάξαιμῐ	τάξαις/ τάξειας	τάξαι/ τάξειε	τάξαιτον	ταξαίτην	τάξαιμεν	τάξαιτε	τάξαιεν/ τάξειαν
	imperative		τάξον	ταξάτω	τάξατον	ταξάτων		τάξατε	ταξάντων
middle	indicative	ἐταξάμην	ἐτάξω	ἐτάξατο	ἐτάξασθον	ἐταξάσθην	ἐταξάμεθα	ἐτάξασθε	ἐτάξαντο
	subjunctive	τάξωμαι	τάξῃ	τάξηται	τάξησθον	τάξησθον	ταξώμεθα	τάξησθε	τάξωνται
	optative	ταξαίμην	τάξαιο	τάξαιτο	τάξαισθον	ταξαίσθην	ταξαίμεθα	τάξαισθε	τάξαιντο
	imperative		τάξαι	ταξάσθω	τάξασθον	ταξάσθων		τάξασθε	ταξάσθων
passive	indicative	ἐτάχθην	ἐτάχθης	ἐτάχθη	ἐτάχθητον	ἐταχθήτην	ἐτάχθημεν	ἐτάχθητε	ἐτάχθησαν
	subjunctive	ταχθῶ	ταχθῇς	ταχθῇ	ταχθῆτον	ταχθῆτον	ταχθῶμεν	ταχθῆτε	ταχθῶσῐ(ν)
	optative	ταχθείην	ταχθείης	ταχθείη	ταχθεῖτον/ ταχθείητον	ταχθείτην/ ταχθειήτην	ταχθεῖμεν/ ταχθείημεν	ταχθεῖτε/ ταχθείητε	ταχθεῖεν/ ταχθείησαν
	imperative		τάχθητι	ταχθήτω	τάχθητον	ταχθήτων		τάχθητε	ταχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		τάξαι			τάξασθαι		ταχθῆναι
participle	m	τάξᾱς			ταξάμενος		ταχθείς
	f	τάξᾱσα			ταξαμένη		ταχθεῖσα
	n	τάξαν			ταξάμενον		ταχθέν

Aorist: ἐτάγην

number		singular			dual		plural
aorist		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐτάγην	ἐτάγης	ἐτάγη	ἐτάγητον	ἐταγήτην	ἐτάγημεν	ἐτάγητε	ἐτάγησαν
	subjunctive	ταγῶ	ταγῇς	ταγῇ	ταγῆτον	ταγῆτον	ταγῶμεν	ταγῆτε	ταγῶσῐ(ν)
	optative	ταγείην	ταγείης	ταγείη	ταγεῖτον/ ταγείητον	ταγείτην/ ταγειήτην	ταγεῖμεν/ ταγείημεν	ταγεῖτε/ ταγείητε	ταγεῖεν/ ταγείησαν
	imperative		τάγηθι	ταγήτω	τάγητον	ταγήτων		τάγητε	ταγέντων
		infinitive				participle
passive		ταγῆναι				ταγείς, ταγεῖσα, ταγέν

Perfect: τέταχᾰ, τέταγμαι

number		singular			dual		plural
perfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τέταχᾰ	τέταχᾰς	τέταχε	τετάχᾰτον	τετάχᾰτον	τετάχᾰμεν	τετάχᾰτε	τέταχᾱσῐ(ν)
	subjunctive	τεταχὼς ὦ/ τετάχω	τεταχὼς ᾖς/ τετάχῃς	τεταχὼς ᾖ/ τετάχῃ	τεταχότε ἦτον/ τετάχητον	τεταχότε ἦτον/ τετάχητον	τεταχότες ὦμεν/ τετάχωμεν	τεταχότες ἦτε/ τετάχητε	τεταχότες ὦσῐ(ν)/ τετάχωσῐ(ν)
	optative	τεταχὼς εἴην/ τετάχοιμῐ/ τεταχοίην	τεταχὼς εἴης/ τετάχοις/ τεταχοίης	τεταχὼς εἴη/ τετάχοι/ τεταχοίη	τεταχότε εἴητον/ τεταχότε εἶτον/ τετάχοιτον	τεταχὀτε εἰήτην/ τεταχότε εἴτην/ τεταχοίτην	τεταχότες εἴημεν/ τεταχότες εἶμεν/ τετάχοιμεν	τεταχότες εἴητε/ τεταχότες εἶτε/ τετάχοιτε	τεταχότες εἴησᾰν/ τεταχότε εἶεν/ τετάχοιεν
	imperative		τεταχὼς ἴσθῐ	τεταχὼς ἔστω	τεταχότε ἔστον	τεταχότε ἔστων		τεταχότες ἔστε	τεταχόντες ὄντων
middle/ passive	indicative	τέταγμαι	τέταξαι	τέτακται	τέταχθον	τέταχθον	τετάγμεθᾰ	τέταχθε	τεταγμένοι εἰσί
	subjunctive	τεταγμένος ὦ	τεταγμένος ᾖς	τεταγμένος ᾖ	τεταγμένω ἦτον	τεταγμένω ἦτον	τεταγμένοι ὦμεν	τεταγμένοι ἦτε	τεταγμένοι ὦσῐ
	optative	τεταγμένος εἴην	τεταγμένος εἴης	τεταγμένος εἴη	τεταγμένοι εἴητον/ τεταγμένοι εἶτον	τεταγμένω εἰήτην/ τεταγμένω εἴτην	τεταγμένοι εἴημεν/ τεταγμένοι εἶμεν	τεταγμένοι εἴητε/ τεταγμένοι εἶτε	τεταγμένοι εἴησᾰν/ τεταγμένοι εἶεν
	imperative		τέταξο	τετάχθω	τέταχθον	τετάχθων		τέταχθε	τετάχθων
		active				middle/passive
infinitive		τεταχέναι				τετάχθαι
participle		τεταχώς , τεταχυῖα , τεταχός				τεταγμένος , τεταγμένη , τεταγμένον

Pluperfect: ἐτετάχειν/ἐτετάχη

number		singular			dual		plural
pluperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐτετάχειν/ ἐτετάχη	ἐτετάχεις/ ἐτετάχης	ἐτετάχει(ν)	ἐτετάχετον	ἐτεταχέτην	ἐτετάχεμεν	ἐτετάχετε	ἐτετάχεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐτετάγμην	ἐτέταξο	ἐτέτακτο	ἐτέταχθον	ἐτετάχθην	ἐτετάγμεθᾰ	ἐτέταχθε	ἐτεταγμένοι ἦσᾰν

Derived terms

References

τάσσω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
τάσσω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
«τάσσω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
τάσσω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
“G5021”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill

Definify.com

Definition 2024

τάσσω

τάσσω

Ancient Greek

Alternative forms

Verb

Inflection

Derived terms

References

Etymology

Pronunciation

Similar Results