Definify.com
Definition 2024
σχίσις
σχίσις
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /sxísis/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /scísis/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /scísis/
Noun
σχίσις • (skhísis) f (genitive σχίσεως); third declension
Inflection
Third declension of σχίσῐς, σχίσεως
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ σχίσῐς | τὼ σχίσει | αἱ σχίσεις |
| Genitive | τῆς σχίσεως | τοῖν σχῐσέοιν | τῶν σχίσεων |
| Dative | τῇ σχίσει | τοῖν σχῐσέοιν | ταῖς σχίσεσῐ(ν) |
| Accusative | τὴν σχίσῐν | τὼ σχίσει | τὰς σχίσεις |
| Vocative | σχίσῐ | σχίσει | σχίσεις |
Third declension of σχίσῐς, σχίσιος
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ σχίσῐς | τὼ σχίσιε | αἱ σχίσιες |
| Genitive | τῆς σχίσιος | τοῖν σχῐσίοιν | τῶν σχῐσίων |
| Dative | τῇ σχίσῑ, σχίσει | τοῖν σχῐσίοιν | ταῖς σχίσῐσῐ(ν), σχῐσίεσῐ(ν), σχίσεσῐ(ν) |
| Accusative | τὴν σχίσῐν | τὼ σχίσιε | τὰς σχίσῑς, σχίσιᾰς |
| Vocative | σχίσῐ | σχίσιε | σχίσιες |
Descendants
- English: schisis
References
- σχίσις in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «σχίσις» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.