Ancient Greek

Noun

προκοπή • ‎(prokopḗ) f ‎(genitive προκοπῆς); first declension

1. progress in a journey
2. progress, advancement
3. improvement

Inflection

References

• προκοπή in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• προκοπή in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• «προκοπή» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• “G4297”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979

Greek

Etymology

From the Ancient Greek προκοπή ‎(prokopḗ).

Pronunciation

• IPA^(key): /pɾokoˈpi/
• Hyphenation: προ‧κο‧πή

Noun

προκοπή • ‎(prokopí) f ‎(plural προκοπές)

1. success, prosperity, progress, advancement

   Κανείς δεν βλέπει προκοπή χωρίς δουλειά.‎ ― Kaneís den vlépei prokopí chorís douleiá. ― No one gets anywhere without work.

   Τα αχλάδια δεν είχαν προκοπή φέτος.‎ ― Ta achládia den eíchan prokopí fétos. ― The pears weren't successful (didn't grow) this year.

   Ο αδελφός μου δεν έχει προκοπή με κανέναν.‎ ― O adelfós mou den échei prokopí me kanénan. ― My brother isn't successful (doesn't get along) with anyone.

2. industry, industriousness, hard work, diligence

   Η προκοπή νικάει τη φτώχια.‎ ― I prokopí nikáei ti ftóchia. ― Diligence beats poverty.

   Είναι καλός εργάτης, όταν τον πιάσει η προκοπή!‎ ― Eínai kalós ergátis, ótan ton piásei i prokopí! ― He's a good worker, when hard work strikes him!

3. (by extension) The money or other rewards that come from industry or hard work.

   Τόσα χρόνια δούλευε σαν σκυλί ο πατέρας μου αλλά προκοπή καμία.‎ ― Tósa chrónia doúleve san skylí o patéras mou allá prokopí kamía. ― My father worked so many years like a dog but got no reward.

Declension

Derived terms

• της προκοπής ‎(tis prokopís, “decent, nice”)