Definify.com
Definition 2024
κόπτω
κόπτω
Ancient Greek
Verb
κόπτω • (kóptō)
Inflection
Present: κόπτω, κόπτομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | κόπτω | κόπτεις | κόπτει | κόπτετον | κόπτετον | κόπτομεν | κόπτετε | κόπτουσῐ(ν) |
| subjunctive | κόπτω | κόπτῃς | κόπτῃ | κόπτητον | κόπτητον | κόπτωμεν | κόπτητε | κόπτωσῐ(ν) | |
| optative | κόπτοιμῐ | κόπτοις | κόπτοι | κόπτοιτον | κοπτοίτην | κόπτοιμεν | κόπτοιτε | κόπτοιεν | |
| imperative | κόπτε | κοπτέτω | κόπτετον | κοπτέτων | κόπτετε | κοπτόντων | |||
| middle/
passive |
indicative | κόπτομαι | κόπτει/ κόπτῃ |
κόπτεται | κόπτεσθον | κόπτεσθον | κοπτόμεθᾰ | κόπτεσθε | κόπτονται |
| subjunctive | κόπτωμαι | κόπτῃ | κόπτηται | κόπτησθον | κόπτησθον | κοπτώμεθᾰ | κόπτησθε | κόπτωνται | |
| optative | κοπτοίμην | κόπτοιο | κόπτοιτο | κόπτοισθον | κοπτοίσθην | κοπτοίμεθᾰ | κόπτοισθε | κόπτοιντο | |
| imperative | κόπτου | κοπτέσθω | κόπτεσθον | κοπτέσθων | κόπτεσθε | κοπτέσθων | |||
| active | middle/passive | ||||||||
| infinitive | κόπτειν | κόπτεσθαι | |||||||
| participle | κόπτων , κόπτουσᾰ , κόπτον | κοπτόμενος , κοπτομένη , κοπτόμενον | |||||||
Imperfect: ἔκοπτον, ἐκοπτόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἔκοπτον | ἔκοπτες | ἔκοπτε | ἐκόπτετον | ἐκοπτέτην | ἐκόπτομεν | ἐκόπτετε | ἔκοπτον |
| middle/ passive |
ἐκοπτόμην | ἐκόπτου | ἐκόπτετο | ἐκόπτεσθον | ἐκοπτέσθην | ἐκοπτόμεθᾰ | ἐκόπτεσθε | ἐκόπτοντο | |
Future: κόψω, κόψομαι, κοπήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| future | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | κόψω | κόψεις | κόψει | κόψετον | κόψετον | κόψομεν | κόψετε | κόψουσῐ(ν) |
| optative | κόψοιμῐ | κόψοις | κόψοι | κόψοιτον | κοψοίτην | κόψοιμεν | κόψοιτε | κόψοιεν | |
| middle | indicative | κόψομαι | κόψει/ κόψῃ |
κόψεται | κόψεσθον | κόψεσθον | κοψόμεθᾰ | κόψεσθε | κόψονται |
| optative | κοψοίμην | κόψοιο | κόψοιτο | κόψοισθον | κοψοίσθην | κοψοίμεθᾰ | κόψοισθε | κόψοιντο | |
| passive | indicative | κοπήσομαι | κοπήσει/ κοπήσῃ |
κοπήσεται | κοπήσεσθον | κοπήσεσθον | κοπησόμεθᾰ | κοπήσεσθε | κοπήσονται |
| optative | κοπησοίμην | κοπήσοιο | κοπήσοιτο | κοπήσοισθον | κοπησοίσθην | κοπησοίμεθᾰ | κοπήσοισθε | κοπήσοιντο | |
| active | middle | passive | |||||||
| infinitive | κόψειν | κόψεσθαι | κοπήσεσθαι | ||||||
| participle | κόψων , κόψουσᾰ , κόψον | κοψόμενος , κοψομένη , κοψόμενον | κοπησόμενος , κοπησομένη , κοπησόμενον | ||||||
Aorist: ἔκοψα, ἐκοψάμην, ἐκόπην
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἔκοψα | ἔκοψας | ἔκοψε | ἐκόψατον | ἐκοψάτην | ἐκόψαμεν | ἐκόψατε | ἔκοψαν |
| subjunctive | κόψω | κόψῃς | κόψῃ | κόψητον | κόψητον | κόψωμεν | κόψητε | κόψωσῐ(ν) | |
| optative | κόψαιμῐ | κόψαις/ κόψειας |
κόψαι/ κόψειε |
κόψαιτον | κοψαίτην | κόψαιμεν | κόψαιτε | κόψαιεν/ κόψειαν |
|
| imperative | κόψον | κοψάτω | κόψατον | κοψάτων | κόψατε | κοψάντων | |||
| middle | indicative | ἐκοψάμην | ἐκόψω | ἐκόψατο | ἐκόψασθον | ἐκοψάσθην | ἐκοψάμεθα | ἐκόψασθε | ἐκόψαντο |
| subjunctive | κόψωμαι | κόψῃ | κόψηται | κόψησθον | κόψησθον | κοψώμεθα | κόψησθε | κόψωνται | |
| optative | κοψαίμην | κόψαιο | κόψαιτο | κόψαισθον | κοψαίσθην | κοψαίμεθα | κόψαισθε | κόψαιντο | |
| imperative | κόψαι | κοψάσθω | κόψασθον | κοψάσθων | κόψασθε | κοψάσθων | |||
| passive | indicative | ἐκόπην | ἐκόπης | ἐκόπη | ἐκόπητον | ἐκοπήτην | ἐκόπημεν | ἐκόπητε | ἐκόπησαν |
| subjunctive | κοπῶ | κοπῇς | κοπῇ | κοπῆτον | κοπῆτον | κοπῶμεν | κοπῆτε | κοπῶσῐ(ν) | |
| optative | κοπείην | κοπείης | κοπείη | κοπεῖτον/ κοπείητον |
κοπείτην/ κοπειήτην |
κοπεῖμεν/ κοπείημεν |
κοπεῖτε/ κοπείητε |
κοπεῖεν/ κοπείησαν |
|
| imperative | κόπηθι | κοπήτω | κόπητον | κοπήτων | κόπητε | κοπέντων | |||
| active | middle | passive | |||||||
| infinitive | κόψαι | κόψασθαι | κοπῆναι | ||||||
| participle | m | κόψᾱς | κοψάμενος | κοπείς | |||||
| f | κόψᾱσα | κοψαμένη | κοπεῖσα | ||||||
| n | κόψαν | κοψάμενον | κοπέν | ||||||
Perfect: κέκοφᾰ, κέκομμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| perfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | κέκοφᾰ | κέκοφᾰς | κέκοφε | κεκόφᾰτον | κεκόφᾰτον | κεκόφᾰμεν | κεκόφᾰτε | κεκόφᾱσῐ(ν) |
| subjunctive | κεκοφὼς ὦ/ κεκόφω |
κεκοφὼς ᾖς/ κεκόφῃς |
κεκοφὼς ᾖ/ κεκόφῃ |
κεκοφότε ἦτον/ κεκόφητον |
κεκοφότε ἦτον/ κεκόφητον |
κεκοφότες ὦμεν/ κεκόφωμεν |
κεκοφότες ἦτε/ κεκόφητε |
κεκοφότες ὦσῐ(ν)/ κεκόφωσῐ(ν) |
|
| optative | κεκοφὼς εἴην/ κεκόφοιμῐ/ κεκοφοίην |
κεκοφὼς εἴης/ κεκόφοις/ κεκοφοίης |
κεκοφὼς εἴη/ κεκόφοι/ κεκοφοίη |
κεκοφότε εἴητον/ κεκοφότε εἶτον/ κεκόφοιτον |
κεκοφὀτε εἰήτην/ κεκοφότε εἴτην/ κεκοφοίτην |
κεκοφότες εἴημεν/ κεκοφότες εἶμεν/ κεκόφοιμεν |
κεκοφότες εἴητε/ κεκοφότες εἶτε/ κεκόφοιτε |
κεκοφότες εἴησᾰν/ κεκοφότε εἶεν/ κεκόφοιεν |
|
| imperative | κεκοφὼς ἴσθῐ | κεκοφὼς ἔστω | κεκοφότε ἔστον | κεκοφότε ἔστων | κεκοφότες ἔστε | κεκοφότες ὄντων | |||
| middle/
passive |
indicative | κέκομμαι | κέκοψαι | κέκοπται | κέκοφθον | κέκοφθον | κεκόμμεθᾰ | κέκοφθε | κεκομμένοι εἰσί |
| subjunctive | κεκομμένος ὦ | κεκομμένος ᾖς | κεκομμένος ᾖ | κεκομμένω ἦτον | κεκομμένω ἦτον | κεκομμένοι ὦμεν | κεκομμένοι ἦτε | κεκομμένοι ὦσῐ | |
| optative | κεκομμένος εἴην | κεκομμένος εἴης | κεκομμένος εἴη | κεκομμένοι εἴητον/ κεκομμένοι εἶτον |
κεκομμένω εἰήτην/ κεκομμένω εἴτην |
κεκομμένοι εἴημεν/ κεκομμένοι εἶμεν |
κεκομμένοι εἴητε/ κεκομμένοι εἶτε |
κεκομμένοι εἴησᾰν/ κεκομμένοι εἶεν |
|
| imperative | κέκοψο | κεκόφθω | κέκοφθον | κεκόφθων | κέκοφθε | κεκόφθων | |||
| active | middle/passive | ||||||||
| infinitive | κεκοφέναι | κεκόφθαι | |||||||
| participle | κεκοφώς , κεκοφυῖα , κεκοφός | κεκομμένος , κεκομμένη , κεκομμένον | |||||||
Derived terms
- κόμμα (kómma)
- κοπίς (kopís)
References
- κόπτω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- κόπτω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- κόπτω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- «κόπτω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- “G2875”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
Greek
Verb
κόπτω • (kópto) (simple past —)
- Alternative form of κόβω (kóvo)
Conjugation
This verb needs an inflection-table template.