Definify.com
Definition 2024
παντοτινός
παντοτινός
Greek
Adjective
παντοτινός • (pantotinós) m (feminine παντοτινή, neuter παντοτινό)
Declension
positive forms of παντοτινός
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | παντοτινός | παντοτινή | παντοτινό | παντοτινοί | παντοτινές | παντοτινά |
| genitive | παντοτινού | παντοτινής | παντοτινού | παντοτινών | παντοτινών | παντοτινών |
| accusative | παντοτινό | παντοτινή | παντοτινό | παντοτινούς | παντοτινές | παντοτινά |
| vocative | παντοτινέ | παντοτινή | παντοτινό | παντοτινοί | παντοτινές | παντοτινά |
| derivations | comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο παντοτινός, etc.) relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο παντοτινός, etc.) |
|||||
See also
- αέναος (aénaos, “perpetual”)