Definify.com

Definition 2024

λούω

Ancient Greek

Alternative forms

λοέω ‎(loéō)
λόω ‎(lóō)

Verb

λούω • ‎(loúō)

I wash, bathe (generally of people)
I purify, cleanse

Inflection

Present: λούω, λούομαι

number		singular			dual		plural
present		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λούω	λούεις	λούει	λούετον	λούετον	λούομεν	λούετε	λούουσῐ(ν)
	subjunctive	λούω	λούῃς	λούῃ	λούητον	λούητον	λούωμεν	λούητε	λούωσῐ(ν)
	optative	λούοιμῐ	λούοις	λούοι	λούοιτον	λουοίτην	λούοιμεν	λούοιτε	λούοιεν
	imperative		λοῦε	λουέτω	λούετον	λουέτων		λούετε	λουόντων
middle/ passive	indicative	λούομαι	λούει/ λούῃ	λούεται	λούεσθον	λούεσθον	λουόμεθᾰ	λούεσθε	λούονται
	subjunctive	λούωμαι	λούῃ	λούηται	λούησθον	λούησθον	λουώμεθᾰ	λούησθε	λούωνται
	optative	λουοίμην	λούοιο	λούοιτο	λούοισθον	λουοίσθην	λουοίμεθᾰ	λούοισθε	λούοιντο
	imperative		λούου	λουέσθω	λούεσθον	λουέσθων		λούεσθε	λουέσθων
		active				middle/passive
infinitive		λούειν				λούεσθαι
participle		λούων , λούουσᾰ , λοῦον				λουόμενος , λουομένη , λουόμενον

Imperfect: ἔλουον, ἐλουόμην

number		singular			dual		plural
imperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔλουον	ἔλουες	ἔλουε	ἐλούετον	ἐλουέτην	ἐλούομεν	ἐλούετε	ἔλουον
middle/ passive	indicative	ἐλουόμην	ἐλούου	ἐλούετο	ἐλούεσθον	ἐλουέσθην	ἐλουόμεθᾰ	ἐλούεσθε	ἐλούοντο

Imperfect: ἐλούεον, ἐλουεόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
imperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλούεον	ἐλούεες	ἐλούεε	ἐλουέετον	ἐλουεέτην	ἐλουέομεν	ἐλουέετε	ἐλούεον
middle/ passive	indicative	ἐλουεόμην	ἐλουέου	ἐλουέετο	ἐλουέεσθον	ἐλουεέσθην	ἐλουεόμεθᾰ	ἐλουέεσθε	ἐλουέοντο

Imperfect: λόεον, λοεόμην (Homeric)

number		singular			dual		plural
imperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λόεον	λόεες	λόεε	λοέετον	λοεέτην	λοέομεν	λοέετε	λόεον
middle/ passive	indicative	λοεόμην	λοέου	λοέετο	λοέεσθον	λοεέσθην	λοεόμεθᾰ	λοέεσθε	λοέοντο

Future: λοέσσομαι (Homeric)

number		singular			dual		plural
future		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	λοέσσομαι	λοέσσει/ λοέσσῃ	λοέσσεται	λοέσσεσθον	λοέσσεσθον	λοεσσόμεθᾰ	λοέσσεσθε	λοέσσονται
middle	optative	λοεσσοίμην	λοέσσοιο	λοέσσοιτο	λοέσσοισθον	λοεσσοίσθην	λοεσσοίμεθᾰ	λοέσσοισθε	λοέσσοιντο
		infinitive				participle
infinitive		λοέσσεσθαι				λοεσσόμενος , λοεσσομένη , λοεσσόμενον

Future: λούσω, λούσομαι, λουσθήσομαι

number		singular			dual		plural
future		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λούσω	λούσεις	λούσει	λούσετον	λούσετον	λούσομεν	λούσετε	λούσουσῐ(ν)
active	optative	λούσοιμῐ	λούσοις	λούσοι	λούσοιτον	λουσοίτην	λούσοιμεν	λούσοιτε	λούσοιεν
middle	indicative	λούσομαι	λούσει/ λούσῃ	λούσεται	λούσεσθον	λούσεσθον	λουσόμεθᾰ	λούσεσθε	λούσονται
middle	optative	λουσοίμην	λούσοιο	λούσοιτο	λούσοισθον	λουσοίσθην	λουσοίμεθᾰ	λούσοισθε	λούσοιντο
passive	indicative	λουσθήσομαι	λουσθήσει/ λουσθήσῃ	λουσθήσεται	λουσθήσεσθον	λουσθήσεσθον	λουσθησόμεθᾰ	λουσθήσεσθε	λουσθήσονται
passive	optative	λουσθησοίμην	λουσθήσοιο	λουσθήσοιτο	λουσθήσοισθον	λουσθησοίσθην	λουσθησοίμεθᾰ	λουσθήσοισθε	λουσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		λούσειν			λούσεσθαι		λουσθήσεσθαι
participle		λούσων , λούσουσᾰ , λοῦσον			λουσόμενος , λουσομένη , λουσόμενον		λουσθησόμενος , λουσθησομένη , λουσθησόμενον

Future: λουσῶ, λουσοῦμαι (Doric)

number		singular			dual		plural
future		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λουσῶ/ λουσέω	λουσεῖς	λουσεῖ	λουσεῖτον	λουσεῖτον	λουσοῦμεν	λουσεῖτε	λουσοῦσῐ(ν)
active	optative	λουσοίην/ λουσοῖμῐ	λουσοίης/ λουσοῖς	λουσοίη/ λουσοῖ	λουσοῖτον	λουσοίτην	λουσοῖμεν	λουσοῖτε	λουσοῖεν
middle	indicative	λουσοῦμαι	λουσῇ/ λουσεῖ	λουσεῖται	λουσεῖσθον	λουσεῖσθον	λουσούμεθᾰ	λουσεῖσθε	λουσοῦνται
middle	optative	λουσοίμην	λουσοῖο	λουσοῖτο	λουσοῖσθον	λουσοίσθην	λουσοίμεθᾰ	λουσοῖσθε	λουσοῖντο
		active				middle
infinitive		λουσεῖν				λουσεῖσθαι
participle		λουσῶν , λουσοῦσᾰ , λουσοῦν				λουσούμενος , λουσουμένη , λουσούμενον

Aorist: ἐλόεσσα, ἐλοεσσάμην (Homeric)

number		singular			dual		plural
aorist		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλόεσσα	ἐλόεσσας	ἐλόεσσε	ἐλοέσσατον	ἐλοεσσάτην	ἐλοέσσαμεν	ἐλοέσσατε	ἐλόεσσαν
	subjunctive	λοέσσω	λοέσσῃς	λοέσσῃ	λοέσσητον	λοέσσητον	λοέσσωμεν	λοέσσητε	λοέσσωσῐ(ν)
	optative	λοέσσαιμῐ	λοέσσαις/ λοέσσειας	λοέσσαι/ λοέσσειε	λοέσσαιτον	λοεσσαίτην	λοέσσαιμεν	λοέσσαιτε	λοέσσαιεν/ λοέσσειαν
	imperative		λόεσσον	λοεσσάτω	λοέσσατον	λοεσσάτων		λοέσσατε	λοεσσάντων
middle	indicative	ἐλοεσσάμην	ἐλοέσσω	ἐλοέσσατο	ἐλοέσσασθον	ἐλοεσσάσθην	ἐλοεσσάμεθα	ἐλοέσσασθε	ἐλοέσσαντο
	subjunctive	λοέσσωμαι	λοέσσῃ	λοέσσηται	λοέσσησθον	λοέσσησθον	λοεσσώμεθα	λοέσσησθε	λοέσσωνται
	optative	λοεσσαίμην	λοέσσαιο	λοέσσαιτο	λοέσσαισθον	λοεσσαίσθην	λοεσσαίμεθα	λοέσσαισθε	λοέσσαιντο
	imperative		λόεσσαι	λοεσσάσθω	λοέσσασθον	λοεσσάσθων		λοέσσασθε	λοεσσάσθων
		active				middle
infinitive		λόεσσαι				λοέσσασθαι
participle	m	λοέσσᾱς				λοεσσάμενος
	f	λοέσσᾱσα				λοεσσαμένη
	n	λόεσσαν				λοεσσάμενον

Aorist: ἔλουσα, ἐλουσάμην, ἐλούθην

number		singular			dual		plural
aorist		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔλουσα	ἔλουσας	ἔλουσε	ἐλούσατον	ἐλουσάτην	ἐλούσαμεν	ἐλούσατε	ἔλουσαν
	subjunctive	λούσω	λούσῃς	λούσῃ	λούσητον	λούσητον	λούσωμεν	λούσητε	λούσωσῐ(ν)
	optative	λούσαιμῐ	λούσαις/ λούσειας	λούσαι/ λούσειε	λούσαιτον	λουσαίτην	λούσαιμεν	λούσαιτε	λούσαιεν/ λούσειαν
	imperative		λοῦσον	λουσάτω	λούσατον	λουσάτων		λούσατε	λουσάντων
middle	indicative	ἐλουσάμην	ἐλούσω	ἐλούσατο	ἐλούσασθον	ἐλουσάσθην	ἐλουσάμεθα	ἐλούσασθε	ἐλούσαντο
	subjunctive	λούσωμαι	λούσῃ	λούσηται	λούσησθον	λούσησθον	λουσώμεθα	λούσησθε	λούσωνται
	optative	λουσαίμην	λούσαιο	λούσαιτο	λούσαισθον	λουσαίσθην	λουσαίμεθα	λούσαισθε	λούσαιντο
	imperative		λοῦσαι	λουσάσθω	λούσασθον	λουσάσθων		λούσασθε	λουσάσθων
passive	indicative	ἐλούθην	ἐλούθης	ἐλούθη	ἐλούθητον	ἐλουθήτην	ἐλούθημεν	ἐλούθητε	ἐλούθησαν
	subjunctive	λουθῶ	λουθῇς	λουθῇ	λουθῆτον	λουθῆτον	λουθῶμεν	λουθῆτε	λουθῶσῐ(ν)
	optative	λουθείην	λουθείης	λουθείη	λουθεῖτον/ λουθείητον	λουθείτην/ λουθειήτην	λουθεῖμεν/ λουθείημεν	λουθεῖτε/ λουθείητε	λουθεῖεν/ λουθείησαν
	imperative		λούθητῐ	λουθήτω	λούθητον	λουθήτων		λούθητε	λουθέντων
		active			middle		passive
infinitive		λοῦσαι			λούσασθαι		λουθῆναι
participle	m	λούσᾱς			λουσάμενος		λουθείς
	f	λούσᾱσα			λουσαμένη		λουθεῖσα
	n	λοῦσαν			λουσάμενον		λουθέν

Aorist: ἐλούσθην (late)

number		singular			dual		plural
aorist		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐλούσθην	ἐλούσθης	ἐλούσθη	ἐλούσθητον	ἐλουσθήτην	ἐλούσθημεν	ἐλούσθητε	ἐλούσθησαν
	subjunctive	λουσθῶ	λουσθῇς	λουσθῇ	λουσθῆτον	λουσθῆτον	λουσθῶμεν	λουσθῆτε	λουσθῶσῐ(ν)
	optative	λουσθείην	λουσθείης	λουσθείη	λουσθεῖτον/ λουσθείητον	λουσθείτην/ λουσθειήτην	λουσθεῖμεν/ λουσθείημεν	λουσθεῖτε/ λουσθείητε	λουσθεῖεν/ λουσθείησαν
	imperative		λούσθητῐ	λουσθήτω	λούσθητον	λουσθήτων		λούσθητε	λουσθέντων
		infinitive				participle
passive		λουσθῆναι				λουσθείς, λουσθεῖσα, λουσθέν

Perfect: λέλουμαι

number		singular			dual		plural
perfect		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	λέλουμαι	λέλουσαι	λέλουται	λέλουσθον	λέλουσθον	λελούμεθα	λέλουσθε	λέλουνται
	subjunctive	λελουμένος ὦ	λελουμένος ᾖς	λελουμένος ᾖ	λελουμένω ἦτον	λελουμένω ἦτον	λελουμένοι ὦμεν	λελουμένοι ἦτε	λελουμένοι ὦσῐ
	optative	λελουμένος εἴην	λελουμένος εἴης	λελουμένος εἴη	λελουμένοι εἴητον/ λελουμένοι εἶτον	λελουμένω εἰήτην/ λελουμένω εἴτην	λελουμένοι εἴημεν/ λελουμένοι εἶμεν	λελουμένοι εἴητε/ λελουμένοι εἶτε	λελουμένοι εἴησαν/ λελουμένοι εἶεν
	imperative		λέλουσο	λελούσθω	λέλουσθον	λελούσθων		λέλουσθε	λελούσθων
		infinitive				participle
infinitive		λελοῦσθαι				λελουμένος , λελουμένη , λελουμένον

Perfect: λέλουσμαι (late)

number		singular			dual		plural
perfect		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	λέλουσμαι	λέλουσαι	λέλουσται	λέλουσθον	λέλουσθον	λελούσμεθᾰ	λέλουσθε	λελουσμένοι εἰσί
	subjunctive	λελουσμένος ὦ	λελουσμένος ᾖς	λελουσμένος ᾖ	λελουσμένω ἦτον	λελουσμένω ἦτον	λελουσμένοι ὦμεν	λελουσμένοι ἦτε	λελουσμένοι ὦσῐ
	optative	λελουσμένος εἴην	λελουσμένος εἴης	λελουσμένος εἴη	λελουσμένοι εἴητον/ λελουσμένοι εἶτον	λελουσμένω εἰήτην/ λελουσμένω εἴτην	λελουσμένοι εἴημεν/ λελουσμένοι εἶμεν	λελουσμένοι εἴητε/ λελουσμένοι εἶτε	λελουσμένοι εἴησᾰν/ λελουσμένοι εἶεν
	imperative		λέλουσο	λελούσθω	λέλουσθον	λελούσθων		λέλουσθε	λελούσθων
		infinitive				participle
infinitive		λελοῦσθαι				λελουσμένος , λελουσμένη , λελουσμένον

Pluperfect: ἐλελούμην

number		singular			dual		plural
pluperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
indicative	middle/ passive	ἐλελούμην	ἐλέλουσο	ἐλέλουτο	ἐλέλουσθον	ἐλελούσθην	ἐλελούμεθᾰ	ἐλέλουσθε	ἐλέλουντο

Pluperfect: ἐλελούσμην

number		singular			dual		plural
pluperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
indicative	middle/ passive	ἐλελούσμην	ἐλέλουσο	ἐλέλουστο	ἐλέλουσθον	ἐλελούσθην	ἐλελούσμεθᾰ	ἐλέλουσθε	λελουσμένοι ἦσᾰν

Derived terms

ἀπολούω ‎(apoloúō)
ἐκλούω ‎(ekloúō)
ἐπιλούω ‎(epiloúō)
καταλούομαι ‎(kataloúomai)
περιλούω ‎(periloúō)
προλούω ‎(proloúō)
συλλούομαι ‎(sulloúomai)

Related terms

ἄλουτος ‎(áloutos)
λοῦμα ‎(loûma)
λοῦσις ‎(loûsis)
λουστέον ‎(loustéon)
λούστης ‎(loústēs)

λουτήρ ‎(loutḗr)
λουτιάω ‎(loutiáō)
λουτρικός ‎(loutrikós)
λούτριον ‎(loútrion)
λουτρίς ‎(loutrís)

λουτρόν ‎(loutrón)
λύθρον ‎(lúthron)
λῦμα ‎(lûma)
λύμη ‎(lúmē)

Descendants

Greek: λούζω ‎(loúzo, “to wash, to shampoo”)

References

λούω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
λούω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
λούω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
«λούω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
«λούω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
“G3068”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill

Greek

Etymology

From Ancient Greek λούω ‎(loúō, “to wash”)

Verb

λούω • ‎(loúo) ‎(simple past έλουσα, passive form λούζομαι)

Alternative form of λούζω ‎(loúzo)

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

Definify.com

Definition 2024

λούω

λούω

Ancient Greek

Alternative forms

Verb

Inflection

Derived terms

Related terms

Descendants

References

Greek

Etymology

Verb

Conjugation

Etymology

Pronunciation

Similar Results