Definify.com

Definition 2024

κοντός

κοντός

Greek

Adjective

κοντός • ‎(kontós) m ‎(feminine κοντή, neuter κοντό)

short (in height)

Declension

positive forms of κοντός

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	κοντός	κοντή	κοντό	κοντοί	κοντές	κοντά
genitive	κοντού	κοντής	κοντού	κοντών	κοντών	κοντών
accusative	κοντό	κοντή	κοντό	κοντούς	κοντές	κοντά
vocative	κοντέ	κοντή	κοντό	κοντοί	κοντές	κοντά
derivations	comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κοντός, etc.) relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κοντός, etc.)

degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
comparative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	κοντύτερος	κοντύτερη	κοντύτερο	κοντύτεροι	κοντύτερες	κοντύτερα
genitive	κοντύτερου	κοντύτερης	κοντύτερου	κοντύτερων	κοντύτερων	κοντύτερων
accusative	κοντύτερο	κοντύτερη	κοντύτερο	κοντύτερους	κοντύτερες	κοντύτερα
vocative	κοντύτερε	κοντύτερη	κοντύτερο	κοντύτεροι	κοντύτερες	κοντύτερα
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο κοντύτερος", etc)
absolute superlative	singular			plural
absolute superlative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	κοντύτατος	κοντύτατη	κοντύτατο	κοντύτατοι	κοντύτατες	κοντύτατα
genitive	κοντύτατου	κοντύτατης	κοντύτατου	κοντύτατων	κοντύτατων	κοντύτατων
accusative	κοντύτατο	κοντύτατη	κοντύτατο	κοντύτατους	κοντύτατες	κοντύτατα
vocative	κοντύτατε	κοντύτατη	κοντύτατο	κοντύτατοι	κοντύτατες	κοντύτατα

See also

απότομος ‎(apótomos, “short conversationally”)
λιγοστός ‎(ligostós, “short, scarce”)
μικρός ‎(mikrós, “short in length”)
σύντομος ‎(sýntomos, “short in time”)