Definify.com
Definition 2024
αντιστέκομαι
αντιστέκομαι
Greek
Verb
αντιστέκομαι • (antistékomai) (simple past αντιστάθηκα)
Conjugation
αντιστέκομαι
| Non-past tenses | Past tenses | |||
|---|---|---|---|---|
| Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
| 1st person | sg | αντιστέκομαι | θα αντιστέκομαι | αντιστεκόμουν, αντιστεκόμουνα |
| 2nd person | αντιστέκεσαι | θα αντιστέκεσαι | αντιστεκόσουν, αντιστεκόσουνα | |
| 3rd person | αντιστέκεται | θα αντιστέκεται | αντιστεκόταν, αντιστεκότανε | |
| 1st person | pl | αντιστεκόμαστε | θα αντιστεκόμαστε | αντιστεκόμασταν, αντιστεκόμαστε2 |
| 2nd person | αντιστέκεστε, αντιστεκόσαστε1 | θα αντιστέκεστε, αντιστεκόσαστε1 | αντιστεκόσασταν, αντιστεκόσαστε2 | |
| 3rd person | αντιστέκονται | θα αντιστέκονται | αντιστέκονταν, αντιστεκόντανε, αντιστεκόντουσαν | |
| Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
| 1st person | sg | αντισταθώ | θα αντισταθώ | αντιστάθηκα |
| 2nd person | αντισταθείς | θα αντισταθείς | αντιστάθηκες | |
| 3rd person | αντισταθεί | θα αντισταθεί | αντιστάθηκε | |
| 1st person | pl | αντισταθούμε | θα αντισταθούμε | αντισταθήκαμε |
| 2nd person | αντισταθείτε | θα αντισταθείτε | αντισταθήκατε | |
| 3rd person | αντισταθούν, αντισταθούνε | θα αντισταθούν, θα αντισταθούνε | αντιστάθηκαν, αντισταθήκανε | |
| Imperative | Imperfective | Perfective | ||
| 2nd person | sg | —3 | αντιστάσου | |
| 2nd person | pl | —3 | αντισταθείτε | |
| Perfect tenses | ||||
| Perfect | έχω αντισταθεί, έχεις αντισταθεί έχει αντισταθεί, … | |||
| Future perfect | θα έχω αντισταθεί, θα έχεις αντισταθεί, θα έχει αντισταθεί, … | |||
| Past perfect | είχα αντισταθεί, είχες αντισταθεί, είχε αντισταθεί, … | |||
| Subjunctive | ||||
| Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
| Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
| Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
| When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
| † The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existance of these forms is doubtful | ||||
Related terms
- αντιστέκομαι (antistékomai, “to resist”)