Definify.com
Definition 2024
ölva
ölva
Icelandic
Verb
ölva (weak verb, third-person singular past indicative ölvaði, supine ölvað)
- to inebriate, to intoxicate
Conjugation
ölva — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að ölva | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
ölvað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ölvandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég ölva | við ölvum | present (nútíð) |
ég ölvi | við ölvum |
| þú ölvar | þið ölvið | þú ölvir | þið ölvið | ||
| hann, hún, það ölvar | þeir, þær, þau ölva | hann, hún, það ölvi | þeir, þær, þau ölvi | ||
| past (þátíð) |
ég ölvaði | við ölvuðum | past (þátíð) |
ég ölvaði | við ölvuðum |
| þú ölvaðir | þið ölvuðuð | þú ölvaðir | þið ölvuðuð | ||
| hann, hún, það ölvaði | þeir, þær, þau ölvuðu | hann, hún, það ölvaði | þeir, þær, þau ölvuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
ölva (þú) | ölvið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| ölvaðu | ölviði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
ölvast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að ölvast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
ölvast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ölvandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég ölvast | við ölvumst | present (nútíð) |
ég ölvist | við ölvumst |
| þú ölvast | þið ölvist | þú ölvist | þið ölvist | ||
| hann, hún, það ölvast | þeir, þær, þau ölvast | hann, hún, það ölvist | þeir, þær, þau ölvist | ||
| past (þátíð) |
ég ölvaðist | við ölvuðumst | past (þátíð) |
ég ölvaðist | við ölvuðumst |
| þú ölvaðist | þið ölvuðust | þú ölvaðist | þið ölvuðust | ||
| hann, hún, það ölvaðist | þeir, þær, þau ölvuðust | hann, hún, það ölvaðist | þeir, þær, þau ölvuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
ölvast (þú) | ölvist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| ölvastu | ölvisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
ölvaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
ölvaður | ölvuð | ölvað | ölvaðir | ölvaðar | ölvuð | |
| accusative (þolfall) |
ölvaðan | ölvaða | ölvað | ölvaða | ölvaðar | ölvuð | |
| dative (þágufall) |
ölvuðum | ölvaðri | ölvuðu | ölvuðum | ölvuðum | ölvuðum | |
| genitive (eignarfall) |
ölvaðs | ölvaðrar | ölvaðs | ölvaðra | ölvaðra | ölvaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
ölvaði | ölvaða | ölvaða | ölvuðu | ölvuðu | ölvuðu | |
| accusative (þolfall) |
ölvaða | ölvuðu | ölvaða | ölvuðu | ölvuðu | ölvuðu | |
| dative (þágufall) |
ölvaða | ölvuðu | ölvaða | ölvuðu | ölvuðu | ölvuðu | |
| genitive (eignarfall) |
ölvaða | ölvuðu | ölvaða | ölvuðu | ölvuðu | ölvuðu | |