Definify.com
Definition 2025
wacian
wacian
Old English
Verb
wacian
- to be awake
- to keep watch
Conjugation
Conjugation of wacian (weak class 2)
| infinitive | wacian | tō wacianne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | wacie waciġe |
wacode |
| 2nd-person singular | wacast | wacodest |
| 3rd-person singular | wacaþ | wacode |
| plural | waciaþ waciġaþ |
wacodon |
| subjunctive | present | past |
| singular | wacie waciġe |
wacode |
| plural | wacien waciġen |
wacoden |
| imperative | ||
| singular | waca | |
| plural | waciaþ waciġaþ |
|
| participle | present | past |
| waciende waciġende |
(ġe)wacod | |