Esperanto

Noun

vizaĝo ‎(accusative singular vizaĝon, plural vizaĝoj, accusative plural vizaĝojn)

1. (anatomy) face (front of head)

   Oni bezonas pli ol bela vizaĝo por sukcesi kiel aktorino.‎

   One needs more than a pretty face in order to succeed as actress.

2. countenance, mug
   • 1906, Shakespeare, trans. Zamenhof, Hamleto, Reĝido de Danujo, Project Gutenberg transcription

     Jen li venas, ion legas,— / Kun kia malgajeco en vizaĝo!‎

     Here he comes, reading something,— / with what sadness in his countenance.

Derived terms

• vizaĝa ‎(“facial”)
• vizaĝi
• Vizaĝlibro

Related terms

• faco ‎(“face (technical)”)

Descendants

• Ido: vizajo