Definify.com
Definition 2025
verleiden
verleiden
Dutch
Verb
verleiden
Inflection
| Inflection of verleiden (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | verleiden | |||
| past singular | verleidde | |||
| past participle | verleid | |||
| infinitive | verleiden | |||
| gerund | verleiden n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | verleid | verleidde | ||
| 2nd person sing. (jij) | verleidt | verleidde | ||
| 2nd person sing. (u) | verleidt | verleidde | ||
| 2nd person sing. (gij) | verleidt | verleidde | ||
| 3rd person singular | verleidt | verleidde | ||
| plural | verleiden | verleidden | ||
| subjunctive sing.1 | verleide | verleidde | ||
| subjunctive plur.1 | verleiden | verleidden | ||
| imperative sing. | verleid | |||
| imperative plur.1 | verleidt | |||
| participles | verleidend | verleid | ||
| 1) Archaic. | ||||
Related terms
Anagrams
German
Verb
verleiden (third-person singular simple present verleidet, past tense verleidete, past participle verleidet, auxiliary haben)
- to put someone off something, to make someone no longer enjoy something
Conjugation
This verb needs an inflection-table template.