Definify.com
Definition 2025
vanhin
vanhin
Finnish
Adjective
vanhin
- superlative degree of vanha
 
Declension
| Inflection of vanhin (Kotus type 36/sisin, mp-mm gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | vanhin | vanhimmat | |
| genitive | vanhimman |  vanhimpien vanhinten  | 
|
| partitive | vanhinta | vanhimpia | |
| illative | vanhimpaan | vanhimpiin | |
| singular | plural | ||
| nominative | vanhin | vanhimmat | |
| accusative | nom. | vanhin | vanhimmat | 
| gen. | vanhimman | ||
| genitive | vanhimman |  vanhimpien vanhinten vanhimpainrare  | 
|
| partitive | vanhinta | vanhimpia | |
| inessive | vanhimmassa | vanhimmissa | |
| elative | vanhimmasta | vanhimmista | |
| illative | vanhimpaan | vanhimpiin | |
| adessive | vanhimmalla | vanhimmilla | |
| ablative | vanhimmalta | vanhimmilta | |
| allative | vanhimmalle | vanhimmille | |
| essive | vanhimpana | vanhimpina | |
| translative | vanhimmaksi | vanhimmiksi | |
| instructive | — | vanhimmin | |
| abessive | vanhimmatta | vanhimmitta | |
| comitative | — | vanhimpine | |
Noun
vanhin
- elder (e.g. village elder)
 
Derived terms
- kylänvanhin
 - suvunvanhin