Home Search Index

Definify.com

  •  

Definition 2025


uitdrukken

uitdrukken

Dutch

Verb

uitdrukken

  1. to express

Inflection

Inflection of uitdrukken (weak, separable)
infinitive uitdrukken
past singular drukte uit
past participle uitgedrukt
infinitive uitdrukken
gerund uitdrukken n
verbal noun —
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular druk uit drukte uit uitdruk uitdrukte
2nd person sing. (jij) drukt uit drukte uit uitdrukt uitdrukte
2nd person sing. (u) drukt uit drukte uit uitdrukt uitdrukte
2nd person sing. (gij) drukt uit drukte uit uitdrukt uitdrukte
3rd person singular drukt uit drukte uit uitdrukt uitdrukte
plural drukken uit drukten uit uitdrukken uitdrukten
subjunctive sing.1 drukke uit drukte uit uitdrukke uitdrukte
subjunctive plur.1 drukken uit drukten uit uitdrukken uitdrukten
imperative sing. druk uit
imperative plur.1 drukt uit
participles uitdrukkend uitgedrukt
1) Archaic.

Anagrams

  • drukken uit, uitrukkend

Etymology

uit +‎ drukken

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈœy̯ˌdrʏkə(n)/
  • Hyphenation: uit‧druk‧ken

Similar Results

© 2025 Definify.com · All rights reserved.

Privacy · About · Terms