Home
Search
Index
Definify.com
Definition
2024
uitblijf
uitblijf
Dutch
Verb
uitblijf
first-person
singular
present
indicative
of
uitblijven
(when using a subclause)
Anagrams
blijf uit
Pronunciation
(
Netherlands
)
IPA
(key)
:
/ˈœy̯dˌblɛi̯f/
,
/ˈ
ʌ
y
̯
dˌbl
æ
i
̯
f/
,
/ˈ
ʌ
y
̯
dˌbl
a
i
̯
f/
(
Belgium
)
IPA
(key)
:
/ˈœy̯dˌblɛi̯f/
,
/ˈœːdˌblɛi̯f/
Similar Results