Definify.com
Definition 2024
trouwen
trouwen
Dutch
Verb
trouwen
- (ergative) to marry
- Ze zijn gisteren getrouwd.
- They married yesterday.
- Wil je met me trouwen?
- Will you marry me?
- Ze zijn gisteren getrouwd.
- (transitive, obsolete) to trust
Inflection
| Inflection of trouwen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | trouwen | |||
| past singular | trouwde | |||
| past participle | getrouwd | |||
| infinitive | trouwen | |||
| gerund | trouwen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | trouw | trouwde | ||
| 2nd person sing. (jij) | trouwt | trouwde | ||
| 2nd person sing. (u) | trouwt | trouwde | ||
| 2nd person sing. (gij) | trouwt | trouwde | ||
| 3rd person singular | trouwt | trouwde | ||
| plural | trouwen | trouwden | ||
| subjunctive sing.1 | trouwe | trouwde | ||
| subjunctive plur.1 | trouwen | trouwden | ||
| imperative sing. | trouw | |||
| imperative plur.1 | trouwt | |||
| participles | trouwend | getrouwd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
Etymology 2
Non-lemma forms.
Noun
trouwen
- Plural form of trouw