Definify.com
Definition 2025
trinkan
trinkan
Old High German
Verb
trinkan
- to drink
Conjugation
Conjugation of trinkan (strong class 3)
| infinitive | trinkan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | trinku | trank |
| 2nd person singular | trinkis | trunki |
| 3rd person singular | trinkit | trank |
| 1st person plural | trinkem, trinkemes | trunkum, trunkumes |
| 2nd person plural | trinket | trunkut |
| 3rd person plural | trinkant | trunkun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | trinke | trunki |
| 2nd person singular | trinkes | trunkis |
| 3rd person singular | trinke | trunki |
| 1st person plural | trinkem, trinkemes | trunkim, trunkimes |
| 2nd person plural | trinket | trunkit |
| 3rd person plural | trinken | trunkin |
| imperative | present | |
| singular | trink | |
| plural | trinket | |
| participle | present | past |
| trinkanti | gitrunkan | |