Definify.com
Definition 2025
trag
trag
See also: träg
Aromanian
Alternative forms
- tragu
Verb
trag (third-person singular present indicative tradzi/tradze, past participle traptã)
- I pull.
Related terms
Serbo-Croatian
Etymology
From Proto-Slavic *tragъ, from Proto-Indo-European *tre(h₂)gʰ-, whence also Latin trahō and Old Irish traig (“foot”).
Pronunciation
- IPA(key): /trâːɡ/
Noun
trȃg m (Cyrillic spelling тра̑г)
Declension
Declension of trag
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | trag | tragovi |
| genitive | traga | tragova |
| dative | tragu | tragovima |
| accusative | trag | tragove |
| vocative | tragu | tragovi |
| locative | tragu | tragovima |
| instrumental | tragom | tragovima |