Definify.com
Definition 2025
tokamen
tokamen
Low German
Adjective
tokamen (no comparative, no superlative)
Declension
Positive forms of tokamen
| gender | singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | all genders | ||
| predicative | — | — | — | — | |
| partitive | — | — | — | — | |
| strong declension (without article) |
nominative | tokamen | tokamen | tokamen | tokamen |
| oblique | tokamen | tokamen | tokamen | tokamen | |
| weak declension (with definite article) |
nominative | de tokamen | de tokamen | dat tokamen | de tokamen |
| oblique | den tokamen | de tokamen | dat tokamen | de tokamen | |
| mixed declension (with indefinite article) |
nominative | en tokamen | en tokamen | en tokamen | (keen) tokamen |
| oblique | en tokamen | en tokamen | en tokamen | (keen) tokamen | |
Etymology 2
Verb
tokamen (present kümmt to, past keem to, past participle tokamen, auxiliary verb wesen)
Conjugation
Conjugation of tokamen (class 3 strong verb, separable)
| infinitive | tokamen | |||
|---|---|---|---|---|
| main clause | subordinate clause | |||
| indicative | present | preterite | present | preterite |
| 1st person singular | kaam to | keem to | tokaam | tokeem |
| 2nd person singular | kümmst to | keemst to | tokümmst | tokeemst |
| 3rd person singular | kümmt to | keem to | tokümmt | tokeem |
| plural | kaamt to | kemen to | tokaamt | tokemen |
| imperative | present | — | — | — |
| singular | kaam to | |||
| plural | kaamt to | |||
| participle | present | past | — | — |
| tokamen | tokamen | |||