Definify.com
Definition 2024
sverta
sverta
Icelandic
Verb
sverta (weak verb, third-person singular past indicative sverti, supine svert)
- to black, to blacken, to make black
- to blacken, to make look bad
- Hún sverti mannorð hans.
- She blackened his reputation.
- Hún sverti mannorð hans.
Conjugation
sverta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að sverta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
svert | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
svertandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég sverti | við svertum | present (nútíð) |
ég sverti | við svertum |
| þú svertir | þið svertið | þú svertir | þið svertið | ||
| hann, hún, það svertir | þeir, þær, þau sverta | hann, hún, það sverti | þeir, þær, þau sverti | ||
| past (þátíð) |
ég sverti | við svertum | past (þátíð) |
ég sverti | við svertum |
| þú svertir | þið svertuð | þú svertir | þið svertuð | ||
| hann, hún, það sverti | þeir, þær, þau svertu | hann, hún, það sverti | þeir, þær, þau svertu | ||
| imperative (boðháttur) |
svert (þú) | svertið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| svertu | svertiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
svertast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að svertast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
sverst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
svertandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég svertist | við svertumst | present (nútíð) |
ég svertist | við svertumst |
| þú svertist | þið svertist | þú svertist | þið svertist | ||
| hann, hún, það svertist | þeir, þær, þau svertast | hann, hún, það svertist | þeir, þær, þau svertist | ||
| past (þátíð) |
ég svertist | við svertumst | past (þátíð) |
ég svertist | við svertumst |
| þú svertist | þið svertust | þú svertist | þið svertust | ||
| hann, hún, það svertist | þeir, þær, þau svertust | hann, hún, það svertist | þeir, þær, þau svertust | ||
| imperative (boðháttur) |
sverst (þú) | svertist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| sverstu | svertisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
svertur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
svertur | svert | svert | svertir | svertar | svert | |
| accusative (þolfall) |
svertan | sverta | svert | sverta | svertar | svert | |
| dative (þágufall) |
svertum | svertri | svertu | svertum | svertum | svertum | |
| genitive (eignarfall) |
sverts | svertrar | sverts | svertra | svertra | svertra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
sverti | sverta | sverta | svertu | svertu | svertu | |
| accusative (þolfall) |
sverta | svertu | sverta | svertu | svertu | svertu | |
| dative (þágufall) |
sverta | svertu | sverta | svertu | svertu | svertu | |
| genitive (eignarfall) |
sverta | svertu | sverta | svertu | svertu | svertu | |