Definition 2024
spójnik
spójnik
Polish
Noun
spójnik m inan
- (grammar) conjunction
- (logic) connective
Declension
declension of spójnik
|
singular |
plural |
| nominative |
spójnik
|
spójniki
|
| genitive |
spójnika
|
spójników
|
| dative |
spójnikowi
|
spójnikom
|
| accusative |
spójnik
|
spójniki
|
| instrumental |
spójnikiem
|
spójnikami
|
| locative |
spójniku
|
spójnikach
|
| vocative |
spójniku
|
spójniki
|
