Esperanto

Verb

sorĉi ‎(present sorĉas, past sorĉis, future sorĉos, conditional sorĉus, volitive sorĉu)

1. (transitive) to cast a magic spell on, bewitch, enchant

Conjugation

Conjugation of sorĉi present past future singular plural singular plural singular plural tense sorĉas sorĉis sorĉos active participle sorĉanta sorĉantaj sorĉinta sorĉintaj sorĉonta sorĉontaj acc. sorĉantan sorĉantajn sorĉintan sorĉintajn sorĉontan sorĉontajn passive participle sorĉata sorĉataj sorĉita sorĉitaj sorĉota sorĉotaj acc. sorĉatan sorĉatajn sorĉitan sorĉitajn sorĉotan sorĉotajn nominal active participle sorĉanto sorĉantoj sorĉinto sorĉintoj sorĉonto sorĉontoj acc. sorĉanton sorĉantojn sorĉinton sorĉintojn sorĉonton sorĉontojn nominal passive participle sorĉato sorĉatoj sorĉito sorĉitoj sorĉoto sorĉotoj acc. sorĉaton sorĉatojn sorĉiton sorĉitojn sorĉoton sorĉotojn adverbial active participle sorĉante sorĉinte sorĉonte adverbial passive participle sorĉate sorĉite sorĉote infinitive sorĉi imperative sorĉu conditional sorĉus

Derived terms

• malsorĉi ‎(“disenchant”)
• sorĉado ‎(“wizardry”)
• sorĉistino ‎(“a witch”)
• sorĉisto ‎(“a sorcerer”)
• sorĉo ‎(“a magic spell”)

See also

• ĉarmi ‎(“to charm”)