Definify.com
Definition 2025
skoczyć
skoczyć
Polish
Verb
skoczyć pf (imperfective skakać)
- to jump
Conjugation
Conjugation of skoczyć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, n, f | |
| infinitive | skoczyć | |||||
| future tense | 1st | skoczę | skoczymy | |||
| 2nd | skoczysz | skoczycie | ||||
| 3rd | skoczy | skoczą | ||||
| past tense | 1st | skoczyłem | skoczyłam | skoczyliśmy | skoczyłyśmy | |
| 2nd | skoczyłeś | skoczyłaś | skoczyliście | skoczyłyście | ||
| 3rd | skoczył | skoczyła | skoczyło | skoczyli | skoczyły | |
| conditional | 1st | skoczyłbym | skoczyłabym | skoczylibyśmy | skoczyłybyśmy | |
| 2nd | skoczyłbyś | skoczyłabyś | skoczylibyście | skoczyłybyście | ||
| 3rd | skoczyłby | skoczyłaby | skoczyłoby | skoczyliby | skoczyłyby | |
| imperative | 1st | niech skoczę | skoczmy | |||
| 2nd | skocz | skoczcie | ||||
| 3rd | niech skoczy | niech skoczą | ||||
| anterior adverbial participle | skoczywszy | |||||
| verbal noun | skoczenie | |||||