Definify.com
Definition 2025
samenhangen
samenhangen
Dutch
Noun
samenhangen
- Plural form of samenhang
Verb
samenhangen
Inflection
| Inflection of samenhangen (strong class 7, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | samenhangen | |||
| past singular | hing samen | |||
| past participle | samengehangen | |||
| infinitive | samenhangen | |||
| gerund | samenhangen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | hang samen | hing samen | samenhang | samenhing |
| 2nd person sing. (jij) | hangt samen | hing samen | samenhangt | samenhing |
| 2nd person sing. (u) | hangt samen | hing samen | samenhangt | samenhing |
| 2nd person sing. (gij) | hangt samen | hingt samen | samenhangt | samenhingt |
| 3rd person singular | hangt samen | hing samen | samenhangt | samenhing |
| plural | hangen samen | hingen samen | samenhangen | samenhingen |
| subjunctive sing.1 | hange samen | hinge samen | samenhange | samenhinge |
| subjunctive plur.1 | hangen samen | hingen samen | samenhangen | samenhingen |
| imperative sing. | hang samen | |||
| imperative plur.1 | hangt samen | |||
| participles | samenhangend | samengehangen | ||
| 1) Archaic. | ||||