Definify.com
Definition 2024
rozbić
rozbić
Polish
Verb
rozbić pf (imperfective rozbijać)
- to break, to shatter
- to pitch (to assemble a tent or make a camp)
- (military) to rout, to decisively beat enemy forces
- to make the first shot in a cue sport game
Conjugation
Conjugation of rozbić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, n, f | |
| infinitive | rozbić | |||||
| future tense | 1st | rozbiję | rozbijemy | |||
| 2nd | rozbijesz | rozbijecie | ||||
| 3rd | rozbije | rozbiją | ||||
| past tense | 1st | rozbiłem | rozbiłam | rozbiliśmy | rozbiłyśmy | |
| 2nd | rozbiłeś | rozbiłaś | rozbiliście | rozbiłyście | ||
| 3rd | rozbił | rozbiła | rozbiło | rozbili | rozbiły | |
| conditional | 1st | rozbiłbym | rozbiłabym | rozbilibyśmy | rozbiłybyśmy | |
| 2nd | rozbiłbyś | rozbiłabyś | rozbilibyście | rozbiłybyście | ||
| 3rd | rozbiłby | rozbiłaby | rozbiłoby | rozbiliby | rozbiłyby | |
| imperative | 1st | niech rozbiję | rozbijmy | |||
| 2nd | rozbij | rozbijcie | ||||
| 3rd | niech rozbije | niech rozbiją | ||||
| passive adjectival participle | rozbity | rozbita | rozbite | rozbici | rozbite | |
| anterior adverbial participle | rozbiwszy | |||||
| impersonal past | rozbito | |||||
| verbal noun | rozbicie | |||||