Definify.com
Definition 2025
riohhan
riohhan
Old High German
Verb
riohhan
Conjugation
Conjugation of riohhan (strong class 2)
| infinitive | riohhan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past | 
| 1st person singular | riuhhu | rouh | 
| 2nd person singular | riuhhis | ruhhi | 
| 3rd person singular | riuhhit | rouh | 
| 1st person plural | riohhem, riohhemes | ruhhum, ruhhumes | 
| 2nd person plural | riohhet | ruhhut | 
| 3rd person plural | riohhant | ruhhun | 
| subjunctive | present | past | 
| 1st person singular | riohhe | ruhhi | 
| 2nd person singular | riohhes | ruhhis | 
| 3rd person singular | riohhe | ruhhi | 
| 1st person plural | riohhem, riohhemes | ruhhim, ruhhimes | 
| 2nd person plural | riohhet | ruhhit | 
| 3rd person plural | riohhen | ruhhin | 
| imperative | present | |
| singular | riuh | |
| plural | riohhet | |
| participle | present | past | 
| riohhanti | girohhan | |
Related terms
Descendants
- German: riechen