Definify.com
Definition 2025
refuteren
refuteren
Dutch
Verb
refuteren
- to refute
Inflection
| Inflection of refuteren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | refuteren | |||
| past singular | refuteerde | |||
| past participle | gerefuteerd | |||
| infinitive | refuteren | |||
| gerund | refuteren n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | refuteer | refuteerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | refuteert | refuteerde | ||
| 2nd person sing. (u) | refuteert | refuteerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | refuteert | refuteerde | ||
| 3rd person singular | refuteert | refuteerde | ||
| plural | refuteren | refuteerden | ||
| subjunctive sing.1 | refutere | refuteerde | ||
| subjunctive plur.1 | refuteren | refuteerden | ||
| imperative sing. | refuteer | |||
| imperative plur.1 | refuteert | |||
| participles | refuterend | gerefuteerd | ||
| 1) Archaic. | ||||