Definify.com
Definition 2025
rarus
rarus
Latin
Adjective
rārus m (feminine rāra, neuter rārum); first/second declension (comparative rarior, superlative rarissimus)
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | rārus | rāra | rārum | rārī | rārae | rāra | |
| genitive | rārī | rārae | rārī | rārōrum | rārārum | rārōrum | |
| dative | rārō | rārō | rārīs | ||||
| accusative | rārum | rāram | rārum | rārōs | rārās | rāra | |
| ablative | rārō | rārā | rārō | rārīs | |||
| vocative | rāre | rāra | rārum | rārī | rārae | rāra | |
- comparative: rārior, superlative: rārissimus
Derived terms
Descendants
References
- rarus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- rarus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “rarus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- preparations for war; war-material: apparatus (rare in plur.) belli
- in open order: raris ordinibus
- to fight in skirmishing order: rari dispersique pugnare (B. C. 1. 44)
- preparations for war; war-material: apparatus (rare in plur.) belli
- rarus in The Perseus Project (1999) Perseus Encyclopedia