Definify.com

Definition 2024

peacaigh

peacaigh

Irish

Verb

peacaigh ‎(present analytic peacaíonn, future analytic peacóidh, verbal noun peacú, past participle peacaithe)

to sin

Conjugation

Second Conjugation

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	peacaím	peacaíonn tú; peacaír^†	peacaíonn sé, sí	peacaímid; peacaíonn muid	peacaíonn sibh	peacaíonn siad; peacaíd^†	a pheacaíonn; a pheacaíos / a bpeacaíonn; a bpeacaíos	peacaítear
	past	pheacaigh mé; pheacaíos	pheacaigh tú; pheacaís	pheacaigh sé, sí	pheacaíomar; pheacaigh muid	pheacaigh sibh; pheacaíobhair	pheacaigh siad; pheacaíodar	a pheacaigh / ar pheacaigh*	peacaíodh
	past habitual	pheacaínn	pheacaíteá	pheacaíodh sé, sí	pheacaímis; pheacaíodh muid	pheacaíodh sibh	pheacaídís; pheacaíodh siad	a pheacaíodh / ar pheacaíodh*	pheacaítí
	future	peacóidh mé; peacód; peacóchaidh mé^†	peacóidh tú; peacóir^†; peacóchaidh tú^†	peacóidh sé, sí; peacóchaidh sé, sí^†	peacóimid; peacóidh muid; peacóchaimid^†; peacóchaidh muid^†	peacóidh sibh; peacóchaidh sibh^†	peacóidh siad; peacóid^†; peacóchaidh siad^†	a pheacóidh; a pheacós; a pheacóchaidh^†; a pheacóchas^† / a bpeacóidh; a bpeacós; a bpeacóchaidh^†; a bpeacóchas^†	peacófar; peacóchar^†
conditional		pheacóinn; pheacóchainn^†	pheacófá; pheacóchthá^†	pheacódh sé, sí; pheacóchadh sé, sí^†	pheacóimis; pheacódh muid; pheacóchaimis^†; pheacóchadh muid^†	pheacódh sibh; pheacóchadh sibh^†	pheacóidís; pheacódh siad; pheacóchadh siad^†	a pheacódh; a pheacóchadh^† / ar pheacódh; ar pheacóchadh^†	pheacófaí; pheacóchthaí^†
subjunctive	present	go bpeacaí mé; go bpeacaíod^†	go bpeacaí tú; go bpeacaír^†	go bpeacaí sé, sí	go bpeacaímid; go bpeacaí muid	go bpeacaí sibh	go bpeacaí siad; go bpeacaíd^†	—	go bpeacaítear
subjunctive	past	dá bpeacaínn	dá bpeacaíteá	dá bpeacaíodh sé, sí	dá bpeacaímis; dá bpeacaíodh muid	dá bpeacaíodh sibh	dá bpeacaídís; dá bpeacaíodh siad	—	dá bpeacaítí
imperative		peacaím	peacaigh	peacaíodh sé, sí	peacaímis	peacaígí; peacaídh^†	peacaídís	—	peacaítear
verbal noun		peacú
past participle		peacaithe

*Indirect relative
† Dialect form

Related terms

peacach ‎(“sinner”)
peacúil ‎(“sinful”)

Noun

peacaigh m

genitive singular of peacach
nominative plural of peacach

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
peacaigh	pheacaigh	bpeacaigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.