Home Search Index

Definify.com

  •  

Definition 2025


oscilleren

oscilleren

Dutch

Verb

oscilleren

  1. to oscillate

Inflection

Inflection of oscilleren (weak)
infinitive oscilleren
past singular oscilleerde
past participle geoscilleerd
infinitive oscilleren
gerund oscilleren n
verbal noun —
present tense past tense
1st person singular oscilleer oscilleerde
2nd person sing. (jij) oscilleert oscilleerde
2nd person sing. (u) oscilleert oscilleerde
2nd person sing. (gij) oscilleert oscilleerde
3rd person singular oscilleert oscilleerde
plural oscilleren oscilleerden
subjunctive sing.1 oscillere oscilleerde
subjunctive plur.1 oscilleren oscilleerden
imperative sing. oscilleer
imperative plur.1 oscilleert
participles oscillerend geoscilleerd
1) Archaic.

Derived terms

  • oscillatie

Etymology

From French osciller

Pronunciation

Similar Results

© 2025 Definify.com · All rights reserved.

Privacy · About · Terms