Definify.com
Definition 2025
orava
orava
See also: õrava
Catalan
Verb
orava
- first-person singular imperfect indicative form of orar
- third-person singular imperfect indicative form of orar
Finnish
Etymology
From Proto-Finnic *oraba.
Noun
orava
- squirrel
- The European red squirrel, Sciurus vulgaris.
Declension
| Inflection of orava (Kotus type 10/koira, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | orava | oravat | |
| genitive | oravan | oravien | |
| partitive | oravaa | oravia | |
| illative | oravaan | oraviin | |
| singular | plural | ||
| nominative | orava | oravat | |
| accusative | nom. | orava | oravat |
| gen. | oravan | ||
| genitive | oravan | oravien oravainrare |
|
| partitive | oravaa | oravia | |
| inessive | oravassa | oravissa | |
| elative | oravasta | oravista | |
| illative | oravaan | oraviin | |
| adessive | oravalla | oravilla | |
| ablative | oravalta | oravilta | |
| allative | oravalle | oraville | |
| essive | oravana | oravina | |
| translative | oravaksi | oraviksi | |
| instructive | — | oravin | |
| abessive | oravatta | oravitta | |
| comitative | — | oravineen | |