Definify.com
Definition 2025
orðinn
orðinn
Icelandic
Adjective
orðinn (not comparable) m, orðin f, orðið n
- past participle of verða, become
- Pabbi minn er orðinn gamall maður.
- My dad has become an old man.
- Klukkan er orðin átta.
- The clock turned eight o'clock.
- Pabbi minn er orðinn gamall maður.
Derived terms
- vera orðinn rekald
- orðinn hlutur
- nú orðið
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *wurdanaz (“become”), past participle of *werþaną (“to become, happen”).
Adjective
orðinn (not comparable)
- past participle of verða
Declension
Strong declension of orðinn
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | orðinn | orðin | orðit |
| accusative | orðinan | orðina | orðit |
| dative | orðinum | orðinri | orðinu |
| genitive | orðins | orðinrar | orðins |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | orðinir | orðinar | orðin |
| accusative | orðina | orðinar | orðin |
| dative | orðinum | orðinum | orðinum |
| genitive | orðinra | orðinra | orðinra |
Weak declension of orðinn
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | orðini | orðina | orðina |
| accusative | orðina | orðinu | orðina |
| dative | orðina | orðinu | orðina |
| genitive | orðina | orðinu | orðina |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | orðinu | orðinu | orðinu |
| accusative | orðinu | orðinu | orðinu |
| dative | orðinum | orðinum | orðinum |
| genitive | orðinu | orðinu | orðinu |
Descendants
|
|