Definify.com

Definition 2025

opschudden

opschudden

Dutch

Verb

opschudden

to cause turmoil, to shake up

Inflection

Inflection of opschudden (weak, separable)
infinitive	opschuden
past singular	schudde op
past participle	opgeschud
infinitive	opschuden
gerund	opschuden n
verbal noun	—
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	schud op	schudde op	opschud	opschudde
2nd person sing. (jij)	schudt op	schudde op	opschudt	opschudde
2nd person sing. (u)	schudt op	schudde op	opschudt	opschudde
2nd person sing. (gij)	schudt op	schudde op	opschudt	opschudde
3rd person singular	schudt op	schudde op	opschudt	opschudde
plural	schuden op	schudden op	opschuden	opschudden

subjunctive sing.¹	schude op	schudde op	opschude	opschudde
subjunctive plur.¹	schuden op	schudden op	opschuden	opschudden

imperative sing.	schud op
imperative plur.¹	schudt op

participles	opschudend	opgeschud
¹⁾ Archaic.

Derived terms

opschudding