Definify.com
Definition 2025
opdagen
opdagen
Dutch
Verb
opdagen
Inflection
| Inflection of opdagen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | opdagen | |||
| past singular | daagde op | |||
| past participle | opgedaagd | |||
| infinitive | opdagen | |||
| gerund | opdagen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | daag op | daagde op | opdaag | opdaagde |
| 2nd person sing. (jij) | daagt op | daagde op | opdaagt | opdaagde |
| 2nd person sing. (u) | daagt op | daagde op | opdaagt | opdaagde |
| 2nd person sing. (gij) | daagt op | daagde op | opdaagt | opdaagde |
| 3rd person singular | daagt op | daagde op | opdaagt | opdaagde |
| plural | dagen op | daagden op | opdagen | opdaagden |
| subjunctive sing.1 | dage op | daagde op | opdage | opdaagde |
| subjunctive plur.1 | dagen op | daagden op | opdagen | opdaagden |
| imperative sing. | daag op | |||
| imperative plur.1 | daagt op | |||
| participles | opdagend | opgedaagd | ||
| 1) Archaic. | ||||